عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۹۳۰۷۹پ
فارسی
فارسی
مقایسه تغییرات میزان زیر گروه های دندریتیک سل وبیان ژن های ILT3 و ILT4 در بیماران پیوند کلیه با دو پروتکل دارویی متفاوت
[پایان نامه]
مژده کریمی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۷
۱۰۹ص.
جدول نمودار
سی دی
کارشناسی ارشد
ایمنی شناسی پزشکی
مقدمه و هدف: مطالعات مختلف نشان داده‌اند که پاسخ ایمنی در برابر عضو پیوندی فقط به T سل وابسته نبوده و تعامل بین T سل و DC نقش عمده را در شروع پاسخ ایمنی ایفا می‌کند.DC ها در طول سال‌های گذشته بسیار مورد توجه قرارگرفته‌اند و این به دلیل نقش آن‌ها در ایجاد پاسخ ایمنی و پیوند بین ایمنی ذاتی و اینی اکتسابی می‌باشد. شواهد مختلفی وجود دارد که نشان می‌دهد عوامل دارویی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی تکامل و عملکرد DC ها را هم در شرایط In vivo و هم در شرایط In vitro تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ اما نظارت و مانیتور کردن DC تا حدودی دشوار می‌باشد و این به دلیل جمعیت کم DC ها در خون محیطی و حساس بودنشان به شرایط Invitro می‌باشد همچنین تا کنون مطالعه کمی بروی تأثیر داروهای ایمونوساپرسیو بروی فراوانی جمعیت‌های دندریتیک سل انجام‌شده است. به همین دلیل ما در این مطالعه تأثیر دو رژیم‌درمانی متفاوت را بروی فراوانی جمعیت‌های دندریتیک سل و ژن‌های مرتبط با تولرانس موردبررسی قراردادیم. روش اجرا: این مطالعه روی 24 بیماربالغ دریافت‌کننده پیوند کلیه صورت گرفت. در این مطالعه بیماران تحت هر دو گروه بیماران با آنتی تیموسیت گلوبولین (ATG) درمان القایی شدند و سپس گیرندگان پیوند در این مطالعه تحت درمان با پروتکل دارویی استاندارد شامل گروه دریافت‌کننده مایکوفنلات موفتیل (MMF)، به همراه تاکرولیموس (TAC) (گروه A، n=14) و گروه دریافت‌کننده سیرولیموس (SRL) به همراه تاکرولیموس (TAC) (گروه B، n=10) خون محیطی این بیماران در دوبازه زمانی قبل از پیوند (24-48 ساعت قبل از پیوند) و ماه چهارم بعد از پیوند جمع آوری شد. فراوانی زیرگروه‌های دندریتیک سل با استفاده از تکنیک فلوسایتومتری قبل پیوند و 4 ماه بعد پیوند، سنجیده شد. همچنین بیان ژن‌های ILT3 و ILT4 با تکنیک Real-time PCR، قبل و 4 ماه بعد پیوند اندازگیری شد. تجزيه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار IBM SPSS, Version 16 صورت گرفت و سطح معنی‌داری کمتر از 0.05 لحاظ شد. یافته ها: در گروه A بیماران (MMF/TAC/ATG) افزایش معنی‌داری در میزان دندریتیک سل‌های پلاسماسیتوئید (PDC) در پایان دوره فالوآپ و نسبت گروه B بیماران مشاهده شد و همچنین میزان تغییرات زیرگروه دندریتیک سل‌های میلوئیدی تیپ 1(MDC1) نسبت قبل از پیوند ونسبت به گروه B کاهش قابل‌ملاحظه‌ای نشان داد (P=0.03) به‌طور متضاد درگروه بیماران B (SRL/TAC/ATG) کاهش قابل ملاحظه در میزان فراوانی PDC نسبت به قبل پیوند مشاهده شد از طرفی در این گروه افزایش جزئی در MDC1 مشاهده شد ولی این افزایش ازنظر آماری معنی‌دار نبود. همچنین هیچ تفاوت معنی‌داری ازنظر آماری در فراوانی دندریتیک سل‌های میلوئیدی تیپ 2 (MDC2) در هردو گروه نسبت به هم و نسبت به قبل از پیوند مشاهده نشد. علاوه براین تأثیر این دو پروتکل دارویی بروی بیان ژن‌های ILT3 و ILT4 نیزموردبررسی قرار گرفت و طبق نتایج به‌دست‌آمده پروتکل دارویی A باعث افزایش معنی‌دار در بیان این ژن‌ها و پروتکل دارویی B باعث کاهش معنی‌دار بیان این ژن‌ها شدنتیجه‌گیری: نتایج حاصل از مطالعه ما نشان می‌دهد که فراوانی زیرگروه‌های دندریتیک سل در خون محیطی بیماران پیوند کلیه بر طبق داروی ایمونوساپرسیو تغییر میابد. بیمارانی که با MMF به همراه تاکرولیموس درمان شدند افزایش در PDC به همراه کاهش در MDC1 و افزایش قابل ملاحظه در ژن‌های ILT3 و ILT4 را القا کردند.
کلیه‌ها
Kidneys
-- پیوند
-- Transplantation
a10
a10
دندریتیک سل
مهارکننده های کلسی نورین
پیوند کلیه
ILT3
ILT4
مایکوفنلات موفتیل
سیرولیموس
Dendritic cells
Renal transplantation
micofenolat mofetil
Tacrolimus
sirolimus
پروتکل دارویی
، پدیدآور
کریمی، مژده
، استاد راهنما
، استاد مشاور
، استاد مشاور
امیرزرگر، علی اکبر
نفر، محسن
یکانی نژاد، سعید
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
20230221
1703ف
دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی
p
TF
92029
a
Y
