بررسی بیان ژن های تنظیم کننده کلیدی پدیده EMT پدیده گذر از حالت اپی تلیال به حالت مزانکایمان و هویت stemness در سرطان های پوستی بازال سل کارسینوما اسکواموس سل کارسینوما و ملانوما
[پایان نامه]
فاطمه وند رجب پور
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۶
۲۰۴ص.
جدول نمودار
سی دی
دکتری تخصصی(PHD)
ژنتیک پزشکی
ژنهای تنظیمگر کلیدی گذر از اپیتلیالبهمزانکایمال و هویت stemness در بدخیمیها بسیار مورد توجه هستند. بر اساس یافتههای اولیه این گروه و مطالعات صورت گرفته بر روی سرطانهای بدخیم توسط دیگر گروهها در ارتباط با این مسیر، فرضیه ما شکل گرفت که طبق آن، احتمالاً رفتار کمتهاجمیترین سرطان ممکن است معکوس رفتار تهاجمیترین سرطان، در ارتباط با مولکولهای stemness و گذار از اپیتلیالبهمزانکایمال باشد. بدین منظور، بیان این ژنهای تنظیمگر در طیفی از سرطانهای پوستی مورد بررسی قرار گرفت که سرطانهایی از کمبدخیم (بازال سل کارسینوما)، بدخیم (اسکواموسسلکارسینوما) و بدخیمترین سرطان (ملانوما) دربرمیگیرند. روش کار در مجموع 447 نمونه شامل 261 نمونه تومورال و 186 نمونه پوست نرمال حاشیهی تومور وارد مطالعه شدند.. پس از استخراج RNA، بیان نه ژن در سه فاز در نمونه های توموری در مقایسه با نمونه های نرمال مربوطه با روش Real-time RT PCR بررسی گردید. در فاز اول بیان سه mRNA BMI1، TWIST1 و SNAI2، سپس در فاز دوم، چهار mRNA EZH2، HIF1Α و p16 و SNAI1 و نهایتاً در فاز سوم دو lncRNA ANRIL و FAL1 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بیان این ژنها بهکمک mRNA GAPDH نرمالایز و آنالیز گردید. همچنین، ارتباط بین بیانژنها با ویژگیهای کلینیکوپاتولوژی بررسی گردید.یافته ها در این مطالعه، در مقایسه ی نمونههای بازالسلکارسینوما نسبت به نمونههای پوست نرمال حاشیهی تومور در فاز اول کاهش بیان معنادار پنج mRNA BMI1، TWIST1، EZH2، SNAI1 و HIF1Α و یک lncRNA ANRIL بهترتیب با p value های 000/0، 031/0، 022/0، 005/0، 008/0و 004/0 و نیز افزایش بیان معنادار در mRNA p16 با p value ها 000/0 مشاهده گردید. در مقایسهی نمونههای اسکوآموسسلکارسینوما نسبتبه نمونههای نرمال حاشیهی تومور، دو mRNA p16 و HIF1Α و یک lncRNA ANRIL افزایش بیان معناداری نشان دادند (بهترتیب با p value 001/0، 001/0 و 002/0). مقایسه بیانژنها در نمونههای ملانوما نسبت به نمونههای نرمال حاشیهی تومور، افزایش بیان معنادار را در mRNA p16 با p value 035/0 و lncRNA ANRIL با p value 020/0 نشان داد. نتیجهگیری برای درک طیف سرطان های پوستی ، بهتر است این طیف را بهصورت هویت هایی متمایز از وقایع مولکولی در نظر گرفت که طبق آن ژنهایی با پتانسیل متاستاز در سرطانهای کمتر تهاجمی مانند بازالسلکارسینوما ناشناس باقی میمانند.