عنوان

بررسی اثرات محدودیت غذایی، ورزش و رژیم پرچرب بر اتوفاژي، آنژيوژنز و استرس اكسيداتيو ناشي از نارسایی قلبی القاء شده با ایزوپرترنول در موش صحرایی نر

۹۲۰۸۸پ

فارسی

فارسی

بررسی اثرات محدودیت غذایی، ورزش و رژیم پرچرب بر اتوفاژي، آنژيوژنز و استرس اكسيداتيو ناشي از نارسایی قلبی القاء شده با ایزوپرترنول در موش صحرایی نر

[پایان نامه]

فاطمه مرادی

دانشگاه علوم پزشكي تهران دانشكده پزشكي

۱۳۹۵

۱۴۵ص

جدول نمودار

سي دي

دکتری تخصصی(PHD)

فیولوژی

کاهش فعالیت بدنی و شیوع چاقی به عنوان یکی از خطرات عمده تهدیدکننده سلامت تلقی می‌شود و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی - عروقی از جمله نارسایی قلبی را افزایش می دهد. محدودیت غذایی و فعالیت بدنی هر دو از جمله عواملی هستند که در کاهش خطرات قلبی - عروقی در افراد چاق موثر به نظر میرسند. از تاثیر استفاده از محدودیت غذایی در کنار ورزش شواهد زیادی در دسترس نیست. بنابراین مطالعه ی حاضر سعی داشت اثرات محدودیت غذایی، ورزش منظم و رژیم پرچرب بر شدت نارسایی قلبی القا شده با ایزوپرترنول را بر میزان استرس اكسيداتيو، آنژيوژنز و نيز اتوفاژي نشان دهد.84 سر موش صحرايي نر، نژاد ويستار در 7 گروه (در هر گروه 12 سر) به این ترتیب تقسيم شدند: 1- گروه کنترل (Sham) 2- گروه نارسايي قلبي (ISO) 3- گروه محدودیت غذایی و نارسایی قلبی(FR+ISO) 4- گروه ورزش و نارسایی قلبی (E+ISO) 5- گروه محدودیت غذایی همرا با ورزش و نارسایی قلبی (FR+E+ISO) 6-گروه رژیم پرچرب و نارسایی قلبی (HF+ISO) 7- گروه رژیم پرچرب همراه با ورزش و نارسایی قلبی (HF+E+ISO). جهت انجام ورزش از تردمیل به مدت 4 هفته قبل از القاي نارسايي قلبي استفاده شد. محدودیت غذایی به صورت دریافت 60 درصدی غذا نسبت به گروه کنترل و رژیم پرچرب حاوی 1% کلسترول به مدت 8 هفته قبل از القاي نارسايي قلبي اعمال گردید. جهت القای مدل نارسایی قلبی، از تزريق زير جلدي ايزوپرترنول در دو روز متوالي با دوز mg/kg/day130 استفاده شد و جهت تائيد آن 30 روز بعد اکوکارديوگرافي از حیوانات بعمل آمد. نمونه¬گیری خون در روزهای 1، 3 و 5 پس از تزریق ایزوپرترنول به منظور تعیین سطوح سرمی MDA و PAB و در انتهای مطالعه جهت بررسی پروفایل چربی وگلوکزخون انجام شد. بیان ژن¬های VEGF، HIF-1a و eNOS به عنوان فاکتورهای آنژیوژنز، LC3-I، LC3-Π، نسبت LC3-IIبه LC3-I و Beclin1 به عنوان فاکتورهای اتوفاژی توسط Real-Time PCR، فیبروز میوکارد توسط رنگ¬آمیزی ماسون ¬تری¬کروم و میزان هیپرتروفی قلب نیز در روز 30 بعد از القای نارسایی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج ما نشان داد که پیش آماده¬سازی با ورزش و محدودیت غذایی به طور معنی¬داری موجب بهبود عملکرد بطن چپ (LV) در اکوکاردیوگرافی حیوانات بعد از القای نارسایی قلبی شد. محدودیت غذایی و ورزش با کاهش سطوح سرمی PAB و MDA در روزهای متوالی بعد از القای نارسایی همراه بود. اعمال محدودیت غذایی توام با ورزش منظم با افزایش معنی¬دار بیان ژن¬های VEGF، HIF-1α و eNOS موجب پیشبرد بیشتر آنژیوژنز میوکارد و با افزایش بیشتر بیان ژن¬های Beclin1، LC3-I، LC3-II و افزایش نسبت LC3-IIبه LC3-I سبب تقویت بیشتر اتوفاژی و نیز کاهش پروفایل چربی وگلوکز خون گردیده و کاهش هیپرتروفی اتساعی قلب همراه با کاهش ميزان كلا‍ژن 30 روز بعد از القای نارسایی مشاهده شد. افزایش مولکول¬های رادیکال آزاد در طی نارسایی با پیشبرد فیبروز قلبی و تحلیل بافت میوکارد همراه است. مرگ کارديوميوسيت¬ها همراه با عدم جايگزيني آن‌ها و تحميل کار اضافه به کارديوميوسيت¬هاي زنده، هیپرتروفی اتساعی سلول¬ها و متعاقبا کاهش عملکرد بطن چپ را در پی دارد. ورزش منظم و کاهش دریافت غذا با کاهش سطوح سرمی (MDA) و (PAB)، افزایش مولکول¬های دخیل در اتوفاژی و آنژیوژنز خطر هیپرتروفی، فیبروز و اختلال عملکرد انقباضی قلب را می¬کاهد. در حالیکه افزایش پروفایل چربی خون سبب اختلال در روند آنژیوژنز و مهار اتوفاژی شده و با افزایش اکسیدان ها، اختلال عملکرد بطن چپ را در پی خواهد داشت. انجام ورزش منظم توام با محدودیت غذایی نقش پررنگ تری در کاهش اثرات نامطلوب ناشی از نارسایی قلبی خواهد داشت.داشتن فعالیت ورزشی منظم حتی در صورت وجود رژیم پرچرب، قادر است از اثرات تشديد کننده رژیم پرچرب در پیشبرد نارسایی قلبی جلوگیری کند.

نارسایی قلبی

ورزش

محدودیت غذایی

رژیم پرچرب

استرس اکسیداتیو

آنژیوژنز

اتوفاژی

، پدیدآور

مرادي، فاطمه

استاد راهنما

استاد راهنما

، استاد مشاور

، استاد مشاور

فقيهي، مهديه

ايماني، عليرضا

واعظ مهدوی، محمدرضا

شکوری، عباس

دانشگاه علوم پزشكي تهران

ایران

20230507

۱۵۰۰ف

دانشگاه علوم پزشکی تهران، کتابخانه دانشکده پزشکی

p

TF

92029

a

Y