بررسي اپيدميولوژيك بيماران با تروماي لگن و اندام تحتاني مراجعه كننده به بيمارستان سينا در سال 1392
[پایاننامه]
محمد فریدون زاده
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۳
، مولف
۵۳ص.
دکترای تخصصی
پزشکی قانونی
مقدمه: از جمله مهمترین و قابل توجه ترین خطراتی که امروز زندگی افراد را در کشورهای مختلف جهان تهدید میکند افزایش حوادث و آسیبهای عمدی و غیر عمدی است که سالانه باعث مرگ بیش از 4/1 میلیون نفر در جهان میشود. روزانه بیش از 3500 مرگ در اثر برخورد با وسایل نقلیه رخ میدهد. آسیبهای لگن و اندام تحتانی بخصوص ناشی از تصادفات رانندگی و سقوط میباشد که به دلیل فراوانی بالای مرگ و میر امکان درگیر شدن افراد جامعه از اهمیت ویژهای در دنیا برخوردار میباشد. در این بین عابرین پیاده آسیب پذیرترین فرد بدنبال ترومای وارده به لگن و اندام تحتانی میباشند. این مطالعه با هدف شناخت اپیدمیولوژی ترومای وارده به لگن و اندام تحتانی در مراجعه کنندههای به بیمارستان سینا تهران در طی سال 1392 انجام گرفت.مواد و روش: مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده، پرونده 130 نفر بیمار ترومای لگن و اندام تحتانی مراجعه کننده به بیمارستان سینا تهران مورد بررسی قرار گرفت. برای تمامی بیماران چک لیست شامل متغییرهای سنی، جنسی، شدت تصادفات (شدت بالا و شدت پائین)، و ضعیت مصدوم (راننده، سرنشین)، نوع شکستگی (باز، بسته یا هر دو) و عوارض ناشی از شکستگی و علت نهايی فوت گردآوری و در نهایت با استفاده از نرم افزار spss 19 و آزمون کایدو و anova تجزیه و تحلیل شد.نتایج: از مجموع تعداد 130 مورد ترومای لگن و اندام تحتانی مراجعه کننده به بیمارستان سینا 115 مورد (5/88 درصد) افراد مورد بررسی مرد و 15 نفر (5/11 درصد) زن بودهاند، بیشترین میزان شکستگی 71 مرد (7/61 درصد) ترومای پلانت و 16 نفر (9/13 درصد) ترومای نافذ و 28 مورد (3/24 درصد) توأمان هر دو نوع تروما را داشتند. از نظر علل ایجاد تروما 83 مورد (8/63 درصد) تصادفات، 44 مورد (8/33 درصد) سقوط از ارتفاع و 3 مورد (3/2 درصد) اصابت جسم سنگین و همچنین شکستگیهای ناشی از تصادفات اتومبیل 59 درصد (1/71 درصد) موتور سوار، 18 مورد (7/21 درصد) عابر پیاده، 5 مورد (6 درصد) سرنشین خودرو، 1 مورد (2/1 درصد) دوچرخه سوار بودند. همچنین از نظر فراوانی شکستگی 36 مورد (89/35 درصد) شکستگی در استخوان درشت نی و نازک نی پا بوده است.بحث و نتیجهگیری: اگرچه عوارض مختلفی همچون عفونت محل جراحی، لخته پراکنی چربی و ترومبوز بدجوش خوردن و یا جوش نخوردن، قطع عضو بخصوص در صدمات اندام تحتانی به وفور دیده میشود ولی با 6/14 درصد شایعترین عارضه منجر به مرگ لخته پراکنی چربی و ترمبوآمبولی تعیین شد.