بررسی مقایسهای اثر پروستاگلاندین واژینال و اکسی توسین وریدی در اختتام حاملگی در سه ماهه دوم بارداری در بیمارستان روئین تن آرش طی سالهای۱۳۷۹-۸۱
[پایاننامه]
/مژگان دادگر
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
، ۱۳۸۱
۸۸ص.
:جدول، نمودار
چاپی
کتابنامه
دکتری پزشکی تخصصی
جراحی زنان و زایمان
هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر پروستاگلاندین واژینال و اکسی توسین وریدی در ختم حاملگی های سه ماهه دوم میباشد. بدین منظور یک کارآزمایی بالینی ترتیب داده شد و ۵۰ بیمار وارد مطالعه شدند که بطور تصادفی در ۲۵ نفر از آنان انفوزیون وریدی اکسی توسین و در ۲۵ نفر دیگر از پروستاگلاندین E2 واژینال ۳mg)هر ۶ ساعت) استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد میانگین سن مادران در گروه پروستاگلاندین ۲۴/۷۶ سال و در گروه اکسی توسین ۲۷/۱۲ سال می باشد(.(P=۰/۳۸ میانگین پاریتی گروه پروستاگلاندین ۱/۶۴ و در گروه اکسی توسین ۲/۰۸ باP=۰/۱۲ می باشد. میانگین سنی حاملگی در گروه پروستاگلاندین ۲۴/۶ هفته و در گروه اکسی توسین ۲۳/۲ هفته می باشد. (P=۰/۰۹) میانگین Fundal height در گروه پروستاگلاندین ۲۱/۹۶ هفته و در گروه اکسی توسین ۲۱/۸۴ هفته می باشد. (P=۰/۰۶) میانگین مدت زمان القا تا خروج جنین در گروه پروستاگلاندین ۱۵/۸ ساعت و در گروه اکسی توسین ۱۶/۳ ساعت می باشد. تفاوت از نظر آماری معنی داری نبود و ( P=۰/۸) میانگین مدت زمان بستری در بیمارستان در گروه پروستاگلاندین ۲/۰۶ روز و در گروه اکسی توسین ۲/۳۹ روز می باشد. تفاوت از نظر آماری معنی داری نبود ۶۴ (P=۰/۲۸)
مادران در گروه پروستاگلاندین دچار عوارض گردیده در حالیکه این میزان برای گروه اکسی توسین۳۶
می باشد. تفاوت از نظر آماری معنی داری بود (P=۰/۰۴) شایع ترین عارضه در هر دو گروه باقی ماندن بقایای جفتی بود. میزان موفقیت در ختم حاملگی در گروه پروستاگلاندین۸۴