عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
پ۱۶۹۵
فارسی
IR
بررسی اثراکسیژن با غلظت بالا درکاهش تهوع واستفراغ بعدازعمل جراحی فتق دربیمارستان سینا ازتیرماه ۱۳۸۰ لغایت تیرماه۱۳۸۱
[پایان‌نامه]
/غلامحسین انصاری
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
، ۱۳۸۱
۳۲ص.
: جدول، نمودار
چاپی
کتابنامه
دکتری تخصصی پزشکی
بیهوشی
علیرغم وجود داروهای جدید بیهوشی و ضد استفراغ خصوصا۵ - هیدروکسی تریپتامین، میزان بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل حدود ۲۰ تا ۷۰ درصد است. این مسئله از چند جهت دارای اهمیت است: در بیماران جراحی مغز و اعصاب به علت بالا رفتن فشار داخل جمجمه، موجب ادم مغز و خونریزی بعد از عمل می شود، شانس آسپراسیون ریوی را افزایش می دهد، موجب افزایش فشار داخل چشم و در بیماران قلبی ممکن است موجب آریتمی های قلبی شود. ترخیص بیماران به تعویق می افتد که در جراحی های سر پایی(out paint) اهمیت بیشتری دارد. هدف از اجرای این مطالعه تعیین اثر اکسیژن با غلظت بالا در کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل بوده که در این روش میزان بروز تهوع و استفراغ با غلظت های ۳۰ و ۷۰ درصد در طی عمل جراحی فتق اینگونیال با یکدیگر مقایسه شده اند. روش انجام: بیماران بطور اتفاقی به دو گروه تقسیم شدند، همگی دارای ASA Class I بودند که تحت عمل جراحی الکتیو قرار می گرفتند. مطالعه در دو گروه ۵۰ نفری که از نظر سن، جنس، وزن و بیماری های همراه همسان سازی شده بودند انجام شد. هیچیک از بیماران سابقه بیماری یا مصرف داروی خاص را نداشته و در کلاس ASA یک بودند. هر دو گروه پیش داروی مشابه میدازولان دریافت داشته و القای بیهوشی در هر گروه توسط تیونپتال سدیم ۵ mg/kgو لوله گذاری با ساکسینیل کولین 2O ۱/۵ mg/kgانجام شد. نگهداری بیهوشی با فنتانیل و هالوتان ادامه می یافت، در گروه اول اکسیژن ۳۰ درصد همراه با گاز N2O و در گروه دوم اکسیژن ۷۰ درصد همراه با گاز N2O تجویز شد. پس از پایان عمل وجود تهوع و استفراغ در اطاق ریکاوی و سپس در بخش توسط پرستارانی که از میزان اکسیژن دریافتی و نحوه بیهوشی اطلاع نداشتند ارزیابی می شد.
بیهوشی
انصاری، غلامحسین
صدرالسادات، حسین، استاد راهنما
ایمانی، فرشاد، استاد مشاور
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
ایران
دانشکده پزشکی
ت۶۲۷۵
نمایه‌سازی قبلی
p
TF
1
a
Y
