بررسی پیامد بیماران مبتلابه خونریزی دستگاه گوارش فوقانی براساس معیارهای BLEED دربیمارستان سینا
[پایاننامه]
/ویدا یزدانی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
، ۱۳۸۱
۴۷ص.
: جدول، نمودار
چاپی
کتابنامه
دکتری تخصصی پزشکی
جراحی عمومی
خونریزی گوارشی یکی از مشکلات بالینی عمده و بسیار جدی یشمار میرود که علی رغم بهبود و تنوع روشهای تشخیصی و درمانی مورتالیته کلی آن۸-۱۰
بدون تغییر باقی مانده است. در۸۵
موارد منشا خونریزی از دستگاه گوارش فوقانی می باشد. عوامل متعددی در پیامد آن تاثیر می گذارند که می توان بر اساس آنها بیماران پرخطر را شناسایی کرد و با مداخله سریع و مناسب درمانی از عوارض بعدی و مرگ و میر ناشی از آن کاست. برای این منظور در این مطالعه با استفاده از ۵ معیار بر اساس یافته های بالینی و آزمایشگاهی در دسترس بدو مراجعه که اختصارا BLEED Ongoing Bleeding ,Low systolic blood pressur, Elevated prothrombin time, Erratric mental status, unstable comoreid disease نامیده میشوند بیماران به دو گروه پرخطر(وجود حداقل یکی از معیارهای (BLEED و کم خطر(بدون معیار(BLEED تقسیم شدند و نیز بر اساس تعداد معیارها۰-۵)) نمره داده شدند و از نظر وقوع عوارض حین بستری شامل خونریزی مجدد، مرگ و میر و نیاز به عمل جراحی بررسی و مقایسه شدند. مطالعه بصورت آینده نگر در بیمارستان سینا در سالهای ۷۹ و ۸۰ انجام شده است کلیه بیماران با تظاهرات هماتزوملنا که شامل ۱۰۲ نفر می شدند وارد مطالعه شدند( اطلاعات آنها در پرسشنامه ها ثبت گردید) یک بیمار بعلت انتقال به خارج از بیمارستان از مطالعه حذف شد و نهایتا با برنامه کامپیوتری SPSS اطلاعات آنالیز گردید. در ۱۰۱ بیماری که وارد مطالعه شدند آندوسکوپی در ۸۳ بیمار و معمولا بعد از ۲۴ ساعت اول انجام شده بود. بیماران شامل ۲۳ نفر زن و ۷۸ نفر مرد با میانگین سنی ۵۵/۷ سال بودند. خونریزی مجدد در ۲۱ بیمار(۲۰/۸
)، نیاز به عمل جراحی در ۲۸ بیمار(۲۷/۷
) و مرگ و میر در ۱۴ بیمار۱۳/۹)
) اتفاق افتاد. بیماران در دو گروه پرخطر ۷۱)نفر) و کم خطر ۳۰)نفر) قرار گرفتند. از نظر طول مدت بستری، زمان عمل جراحی، زمان خونریزی مجدد، میزان خون تزریق شده، خونریزی مجدد در دو گروه اختلاف آماری معنی داری مشاهده نگردید. مرگ و میر فقط در دوگروه پرخطر اتفاق افتاد که با افزایش scoring بطور معنی داری مورتالیته افزایش پیدا کرد .(P<.0001) بیماران پرخطر بیشتر از بیماران کم خطر نیاز به عمل جراحی پیدا کردند (P<.05) بطور کلی عوارض حین بستری در بیماران پرخطر بطور معنی داری بیشتر از بیماران کم خطر (P<.03) اتفاق افتاد و دو معیار فشار سیستولیک پایین و افزایش زمان پروترومبین با وقوع عوارض حین بستری رابطه مستقل داشتند. نتیجه: در این مطالعه معیارهای BLEED در بدو مراجعه بیماران توانستند وقوع مرگ و میر و نیاز به عمل جراحی را در بیماران مبتلا به خونریزی دستگاه گوارش فوقانی پیشگویی کنند ولی توانایی پیشگویی وقوع خونریزی مجدد را نداشتند.