ارزیابی اثر آنتی اکسیدانی نانو ذرات طلا سنتز شده با استفاده از عصاره آبی بذر کاسنی و سنجش اثر مهاری آنها بر فعالیت PTO1B در لوله آزمایش و سلول های ماهیچه C2C12
[پایان نامه]
نیلوفر ترابی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
1398
110ص.
جدول،نمودار
سی دی
کارشناسی ارشد
بیوشیمی بالینی
سنتز نانوذرات با استفاده از عصاره گیاهان مختلف، روشی سریع، ایمن، اقتصادی و سازگار با محیط زیست است. استفاده از گیاهان برای سنتز نانوذرات به روش های دیگر نانوتکنولوژی سبز، ارجحیت دارد، زیرا به تکنیک های آزمایشگاهی پیچیده و پر هزینه نیاز ندارد. علاوه بر طبیعت خود عصاره گیاهان، عوامل مختلف دیگری شامل pH واکنش، دما، مدت زمان انجام واکنش، غلظت نمک طلا و غلظت عصاره، بر مورفولوژی، اندازه، پایداری و دیگر ویژگی های نانوذرات نهایی تاثیر می گذارند. بنابراین بهترین شرایط برای سنتز نانوذرات طلا با پایداری مناسب و کوچکترین اندازه، با استفاده از عصاره آبی بذر کاسنی (Cichorium intybus L.) در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. از آنجایی که مطالعات گذشته نشان می دهند که عصاره کاسنی دارای اثر ضد اکسایشی و مهار آنزیم PTP1B است، این ویژگی ها در نانوذرات سنتز شده هم مورد بررسی قرار گرفته و با اثر عصاره مقایسه شد. همچنین اثر نانوذرات طلای سنتز شده بر کاتالیز احیای 4-نیتروفنول که از شایع ترین آلاینده های آب است، بررسی شد.روش کار: دانه های کاسنی در آب (6g/60ml) به مدت 2 ساعت جوشانده شده و سپس فیلتر شدند و سپس HAuCl4 قطره قطره به آن اضافه شد. در مراحل مختلف غلظت عصاره (30%، 50%، 70% و 100%)، pH عصاره (قلیایی، خنثی، اسیدی)، غلظت HAuCl4 (1، 5 و 10 میلی مولار)، دما (ºC 25 ، 37 ، 80) و وضعیت انجام واکنش (ثابت یا روی شیکر) تغییر داده شد تا بهترین روش برای سنتز نانوذرات که کوچکترین و پایدارترین نانوذرات طلا را در اختیار می گذارد بدست آورده شود. بعد از سنتز نانوذرات با استفاده از سانتریفیوژ گرادیان چگالی و الکتروفورز ژل آگارز از نظر شکل و اندازه جداسازی شدند و با استفاده از روش های UV-Vis اسپکتروسکوپی، DLS، Zeta potential، XRD، TEM و FTIR تعیین هویت شدند. خاصیت ضد اکسایشی نانوذرات با استفاده از تست FRAP و میزان پلی فنول های آنها با استفاده از معرف folin-ciokalteu اندازه گیری شد. سپس نانوذرات لیوفیلیز شدند و همه مراحل برای پودر نانوذرات هم انجام شد. سلول های C2C12 کشت داده شده و به میوسیت تمایز داده شدند و بقای آنها تحت تیمار غلظت های مختلف عصاره و نانوذرات با استفاده از تست MTT سنجیده شد. سلول ها با غلظت های انتخابی عصاره و نانوذرات و ترکیب آنها تیمار شدند و تاثیر آنها بر مهار آنزیم PTP1B در سلول های نرمال و دیابتی بررسی شد. با استفاده از کیت Glucose up-take جذب سلولی گلوکز در سلول های تمایز یافته دیابتی و غیر دیابتی بررسی شد. همچنین کاتالیز احیای 4-نیتروفنول با استفاده از نانوذرات طلای سنتز شده با استفاده از احیاکننده NaBH4 مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: کوچکترین و پایدارترین نانوذرات از غلظت 30% و pH قلیایی عصاره، غلظت 1mM HAuCl4، دمای اتاق (25ᵒC) در تاریکی و وضعیت ثابت حاصل شدند. تغییر رنگ بعد از 2 ساعت متوقف شد که نشان دهنده پایان واکنش بود. بر اساس DLS میانگین اندازه نانوذرات nm35 و بر اساس TEM بین 15 تا 30 نانومتر با پتانسیل زتای mV 17.2- بود. نتایج FTIR حضور ترکیبات عصاره را بر روی نانوذرات نشان می دهند. نانوذرات سنتز شده به مقدار کمتری نسبت به عصاره دارای پلی فنول ها و به تبع آن اثر ضد اکسایشی بودند. همچنین بر روی سلول های غیر دیابتی میوسیت تا حدودی آنزیم PTP1B را مهار کردند اما در سلول های دیابتی اثر معناداری مشاهده نشد. نانوذرات طلا توانستند به خوبی احیای 4-نیتروفنول را کاتالیز نمایند.نتیجه گیری: مطالعه حاضر یک روش سبز برای سنتز نانوذرات طلا با استفاده از عصاره گیاهان و عوامل موثر بر آن را معرفی می کند که تا حدودی دارای خاصیت ضد اکسایشی است و به خوبی می تواند احیای 4-نیتروفنول (آلاینده آب) را کاتالیز کند.