بررسی مفاهیم رویت، لقاء و معاینه در معرفت شهودی خداوند متعال بر پایه قرآن کریم و روایات
[پایان نامه]
زهرا کوثری فرد
؛ استاد راهنما: مهدی نصرتیان
؛ استاد مشاور: محمد پارچه باف دولتی
دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
، ۱۳۹۵
۱۷۰ ص.
کتابنامه: ص. ۱۶۵ - ۱۷۰، همچنین به صورت زیرنویس
کارشناسی ارشد
علوم حدیث (گرایش نهج البلاغه)
۱۳۹۵/۱۲/۱۸
۱۷/۷۵
شناخت خداوند یگانه یکی از ضروریترین شناختها برای انسان است. هر انسانی در نهاد خویش معرفتی از خدای متعال را کسب نموده است و پایبندی به این معارف سبب میشود تا راه صحیحی را پیش بگیرد؛ اما غفلتهایی هم در زندگی انسان وجود دارد که او را از راه صحیح باز میدارد. کسب معرفت و نگهداری معرفت نسبت به خالق متعال مهمترین چیزی است که برای انسان وجود دارد؛ زیرا انسان با کسب معارف الهی است که میتواند به سعادتی که خدای متعال برای او رقم زده است دست یابد. انسانها با پرورش دادن معرفتی که در درونشان قرار دارد میتوانند ارتباط نزدیکی با خالق متعال داشته باشند، فقط کافیست که انسان روی خود کار کند و از رذائل اخلاقی دوری گزیند و آن وقت است که معرفتهایی عمیق را نسبت به خدای متعال کسب نماید و آن فطرت پاکی که درون اوست نمایان گردد. ما بر آنیم که در این رساله معرفت حق را بازگو نماییم و راههای معرفت خدا را نشان دهیم تا بتوان با کسب معارف و نقش برجسته آن بر زندگی، به کار بندد و ارتباط معنوی و قلبیای با خالق خویش داشته باشد. در این رساله پس از تعاریف لغوی و اصطلاحی «روئیت، معاینه و شهود و لقاء»، پرداخته میشود به اینکه اصل معرفت چیست و ضرورت معرفت چیست و چه اهمیتی برای انسان دارد و در چه بعدی از زندگی انسان قرار میگیرد و چه آثاری در زندگی و قلب انسان دارد؟ آیا میتوان به کُنه معرفت الهی دست پیدا کرد؟ و هم اینکه فرق بین معرفت بدون آیات، با معرفت با الآیه چیست؟ آیا قرآن کریم و روایات اهل بیت(ع) تأکید و تأیید برای دیدن خداوند دارد؟ با بررسی دقیق در آیات و روایات معصومین میتوان به پاسخ این سوالات رسید؛ زیرا معصومین(ع) درکشان و معرفتشان نسبت به خالق متعال فراتر از این است که در خاطر انسان بگنجد اما آنان آنقدر شیوا و رسا بیان نمودهاند که انسانها اگر به رهنمودهای ایشان چنگ زنند؛ میتوانند به شناخت خالق خود دست یابند.