/ ابی عبدالله محمد بن اسمعیل بن ابراهیم بن المغیره بن برد زبه البخاری الجعفی.
؛ تصحیح محمد ذهنی.
: دارالطباعه العامره
ج.
: ۲۲ سطری.
؛ وزیری.
نسخه حاضر فقط در کتابخانه آستان موجود است.
نسخه خطی و چاپی در کتابخانه آستان موجود نیست.
آغاز (ج.۴): بسمالله ... باب دعاء النبی صلی الله علیه و سلم الی الاسلام و النبوه و ان لا یتخذ بعضهم بعضا اربابا من دون الله و قوله تعالی ما کان لبشر ...
انجام (ج.۴): ... حدثنا یحیی بن حماد اخبرنا ابو عوانه عن عاصم الاحول عن ابی عثمان عن سلمان قال فتره بین عیسی و محمد صلی الله علیهما و سلم ستمائه سنه.
آغاز (ج.۸): بسمالله ... کتاب الفرائض و قول الله یوصیکم الله فی اولادکم للذکر مثل حظ الانثیین فان کن نساء فوق اثنتین فلهن ثلثا ما ترک و ان کانت واحده فلها النصف و لابویه لکل واحد منهما السدس ...
انجام (ج.۸): ... حبیبتان الی الرحمن فیتان علی اللسان ثقیلتان فی المیزان سبحان الله و بحمده سبحان الله العظیم.
صحافی جدید، جلد مقوایی، روکش کاغذی بنفش با عطف تیماج قهوهای کم رنگ. (۲۱۷)
دارای سرلوح کتیبه با نقش گل و بوته روی صفحه عنوان. (۲۱۷)
حاشیه کتاب در ارتباط با متن است.
نسخه (ج.۴ و ۸) دارای فهرست محتوا در ۱ صفحه ابتدا است.
ج.۴. (۲۷۰ صفحه).-- ج.۸. (۲۱۹ صفحه)
0
صحیح بخاری یکی از کتابهای حدیث و جزوصحاح ستّه است. صحیح بخاری معتبرترین کتاب حدیث نزد اهل سنت محسوب میشود که توسط حافظ ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بن ابراهیم بن مغیرة بن بردزبه بخاری (۱۹۴-۲۵۶ هجری) گردآوری شدهاست. نام بخاری در حقیقت همان بخارائی است. اهمیت حدیث نبوی علیالخصوص معتبرترین آنها که صحاح سته نامیده میشوند. به نظر بخاری، مجامع حدیثی مدوّنِ عصر او، بر احادیث صحیح و غیرصحیح مشتمل بود، ازاینرو تصمیم گرفت که احادیث صحیح را در کتابی گرد آورد. مشوق اصلی او در این کار استادش اسحاق بن ابراهیم حنظلی معروف به ابن راهویه بوده است. از ویژگیهای این کتاب، عناوین ابواب (=تراجم ابواب) آن است که به نوعی بیان استنباط بخاری از احادیث بوده است. و چون این عناوین بیشتر بر تفسیر، تبیین و تأویل احادیث مشکل و مجمل مشتمل است، آنها را بیانگر فقه بخاری دانستهاند. بخاری دراین کتاب فراتر از یک محدّث صرف و به صورت یک فقیه ظاهر شده است و بههمین دلیل برخی از احادیث را برحسب بابی که در نظر داشته، تکرار یا تقطیع کرده و همراه با آن، نکات فقهی، حُکمی و آیات الاحکام آورده است و حتی در برخی ابواب این کتاب، هیچ آیه یا حدیثی ذکر نکرده که همین نشاندهنده این است که وی دربارهٔ آن موضوع، طبق شرایط خود حدیثی نیافته است.