معماری به معنای آفریدن و ساختن میباشد و از سنخ هنرهایی است که استعداد پروردن نیروی آفرینشگری انسان در آن به اوج جامعیت خود میرسد، معماری بیشتر از هر هنری با فرهنگ واندیشه دینی، انسانی مرتبط می باشد. هنر اسلامی دارای گنجینه عظیمی از معانی عمیق عرفانی وحکمت الهی است زیرا این هنر ریشه در بنیان های ژرف تفکری معنوی و الهی دارد. هنر مقدس هنریست که اشاره دارد به صورتهایی مثالی از عالم بالا که مربوط به معرفت وجود و هستی شناسیاست. نماد تصویری رساننده معانی سری و رمزی است. نمادهای هنری تا زمانی ماندگار باقی می مانندکه آنچه بدان ارتباط داده می شوند معنی دار باقی بماند، وقتی این معانی ناپدید شد و یا اهمیت خود را از دست داد آن شکل نیز یا ناپدید می شود و یا اینکه معنای جدید کسب می کنند. شکل ها و نمادهای هنر مقدس این رمزواره خود را همیشه به همراه دارند مهمترین جلوه معماری مذهبی جهان اسلام ساخت مسجد بوده است. که در آن به تعالی انسان توجه شده است. این پژوهش قصد دارد با استفاده ازروش تحقیق توصیفی، پژوهشی و میدانی به شناسایی نقش معنای نمادین و رمزگونه نقوش اسلامی بر معماری مساجد عهد صفویه در ایران و معماری ایرانی و نمونه موردی حرم حضرت معصومه (س) بپردازد.