نویسنده:حسین ابن محمد بن حسن قمی، علی رفیعی علامرودشتی
۱۸ص.
"بقعه کوچکی دارد و گنبد او کاشی است و صحن(226) باصفایی دارد و به امامزاده اسماعیل معروف است، اما صاحب کتاب: تاریخ قم، (رجوع شود به تصویر صفحه) نسب شریف او را به این طریق نوشته است: »محمد بن عبدالله بن حسین بن علی بن محمد بن امام جعفر صادقعلیه السلام« در کتاب: تاریخ قم مذکور است که این محمد بن عبدالله از قم رفت طرف بغداد و او را به نهروان کشتند و تابوت او را به قم آوردند و نزدیک مسجد رضائیه دفن کردند. (241) فصل هفتم در ذکر امامزادگانی که در خارج شهر قم واقع است: شاهزاده احمدعلیه السلام(242) بقعه مبارکه او واقع است در خاکفرج(243)، طرف شمالی قم، در خارج دروازه معصومهعلیها السلام از نتایج و نبایر حضرت امام زین العابدینعلیه السلام است و نسب شریف او از این قرار است: »احمد بن محمد بن علی بن حسن بن علی بن امام زین العابدینعلیهم السلام« در کتاب تاریخ قم مذکور است که: »شاهزاده احمد مذکور، در سنه سیصد و هفتاد و پنج، در قم وفات نمود(244) و این امامزاده بزرگوار دارای بقعه و قبه عالیه و ضریح و صحن متعدده است."
میراث شهاب
شماره ۳۹و ۴۰(۱۸صفحه - از ۱۸۳تا ۲۰۰)
بهار و تابستان۱۳۸۴
معصومه(س) بنت موسیکاظم
Masumah bint Musa al-Kazim
(ع)
، ۱۷۳؟ - ۲۰۱؟ق.
-- آرامگاه
-- Tomb
a01
a01
ba
آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه (س)
قمی ، حسین، تحفة الفاطمیین فی احوال القم و القمیین. -- نقد و تفسیر