میرزا رفیع الدین محمد بن فتح الله واعظ قزوینی (۱۰۸۹ق).
عبدالمحمد بن زین العابدین نوری
۱۲۱۱.
۱۹۱گ.، ۱۵س.
رقعی، ۱۵×۲۱.
مولف بنا داشت کتاب مفصلی تألیف کند در هشت باب به شماره درهای بهشت که هر بابی در یک جلد، و لکن پس از تألیف باب اول و دوم درگذشت. این نسخه که جلد دوم است در بارۀ عمر انسان و بیهوده تلف نکردن آن در پنج مطلب بحث میکند. نوشته ۱۰۷۹ که به شاه عباس صفوی تقدیم شده است.
آغاز: زلال مقالی که از چشمهسار دل بجدول زبان جاری ...
انجام: ای انکه نمیشاید تسبیح مگر ترا، ای انکه شمره هر خیر را علم تو ...