تاویل آیات و احادیث در متون فارسی تا قرن هفتم
۱۳۷۳
ز، ۴۳۰ ص
1
غیرمرجع
غیرمرجع
کتابنامه
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی
زبان و ادبیات فارسی
1387/12/20
1387/12/20
دکتری
کی از مسائل مهمی که در حوزه تفسیر و علوم قرآنی مطرح است تاویل است تاویل در واقع عبارتند است از کشف معانی باطنی آیات قرآن . تفاوتی چند بین تفسیر و تاویل قرآن وجود دارد تاویل به طور کلی با معانی روحانی و پوشیده سروکار دارد این واژه در گذشته به کتب مقدس اختصاص داشت اما اکنون به عنوان ( هرمنو تیک) در زمینه هایس مذهبی ، فلسفی ، و ادبی رواج و توسعه یافته است . هر گروه و فرقه ای از تاویل قرآن ( وحدیث) برای اثبات و تحکیم عقاید خود و احیانا رد آرای دیگران سود جسته است . این تاویلات علاوه بر آنچه در متون عربی آمده به متون فارسی نیز را یافته است . بررسی تاویلاتی که در آثار فارسی آمده است امری است که نیازمند تحقیق بوده و برای دانش پژوهان و محققان مفید و موثر خواهد بود . آنچه در این رساله آمده تاویلات موجود در آثار فارسی از ابتدا( اواخر قرن چهارم) تا اوایل قرن هفتم هجری و تجزیه و تحلیل آنهاست . اهم اهداف این تحقیق عبارت است از: ۱) جمع آوری و طبقه بندی آیات و احادیث تاویل شده در متون فارسی . ۲) طبقه بندی تاویل بر حسب زمینه موضوعی . ۳) شیوه تاویل در موارد مختلف و بر حسب زمینه موضوعی . ۴) اینکه کدام یک از انواع تاویل با توجه به ظاهر متن قانع کننده تر است . این تحقیق شامل دو بخش عمده است : بخش اول شامل مباحث لغوی و تعریفات و موافقان و مخالفان تاویل است و سیر تاویل پیش و پس از اسلام . بخش دوم مشتمل بر تاویلات موجود در متون فارسی تا قرن هفتم است و تجزیه و تحلیل آنها این تاویلات در سه حوزه کلی : اسماعیلی ، فلسفی ، عرفانی ، مورد بحث قرار گرفته است در پایان فهرست موضوعی تاویلات نیز آمده است .