پل و تحول آن در قلمرو ابوالنجم بذر بن حسنویه قرن چهارم هجری
۱۳۸۰
بیست و سه، ۲۹۷ ص.: مصور، نقشه
1
غیرمرجع
کتابنامه
دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
باستان شناسی
1387/12/19
کارشناسی ارشد
ل ها در سرزمین کوهستانی ایران به عنوان بناهائی با معماری بومی از دوران پیش از تاریخ وجود داشته اند . لازمه هر راه سریع عبور آسان و مطمئن آن از عوارض طبیعی مثل رودخانه ها و دره ها می باشد که این کار نوسط پل انجام می شود پل با تغییرات زندگی بشر و فن آوری های جدید دستخوش تغیر و تحول گردیده و در هرزمان با توجه به نیازهای آن دوران ساخته شده اند . تاکنون تعداد قابل توجهی پل در سرزمین کوهستانی زاگرس که خوزستان را در شمال احاطه کرده است گزارش شده اند . بیشتر این پل ها در لرستان واقع هستند . لرستان در حد فصل دو پایتخت باستانی ( شوش - همدان ۹ قرار گرفته است . بنابراین وجود راه ها و شاهراه ها و پل به عنوانی یک و سیله ارتباطی ضروری بوده است . روشن است عبور از رودهای دائمی و پرآب لرستان که در میان دره های عمیق جریان دارند. بدون استفاده از پل آسان نبوده است . در مواردی نیز عبور از آنها هیچگاه بدون استفاده از پل ممکن نبوده است بر اساس این رساله آثار ۶۴ پل قدیمی در ۵۲ محوطه باستانی بر روی نقشه لرستان جانمائی و شناسایی شده است . تعدادی از این پل ها در دوره ساسانیان به موازات گسترش شهرها ساخته شده اند این پل ها از نظر شیوه های مهندسی و درک هیدرودینامیک پیشرفت شایانی داشته اند .تعداد قابل توجهی از پل های لرستان متعلق به اوایل دوران اسلامی است این دوره هم زمان با دوره آل بویه و حکومت عباسی در قرن چهارم هجری می باشد مقر خلافت در این دوره در شهر ایرانی بغدا نزدیک به پایتخت قدیمی ساسانیان قرارگرفته است .
پل
ابوالنج بدر بن حسنویه
سدسازی
معماری
نگارش احمد پرویز
عنوان
^aذانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی