ژوهش بهره مندی نابینایان از رسانه ها در ایران با تاکید بر رسانه های مکتوب (اعم از نشریات ادواری و کتاب) به خط بریل برای نخستین بار درایران به بررسی و ارزیابی چگونگی برخورد نابینایان با ۴ رسانه مهم ارتباطی شامل ، رادیو ، تلویزیون ، سینما ، و مطبوعات پرداخته و در همین راستا کوشیده است روشن سازد که رسانه ها از چه جایگاه و موقعیتی در زندگی افراد نابینا برخوردارند و چگونه آنان را از لحاظ اطلاعاتی تغذیه می کنند ، علل بهرمندی کمتر و یا بیشتر نابینایان از آنها کدام است و از چه راه هایی می توان نقش این رسانه ها را در زندگی نابینایان فعالتر ساخت . در بحث مبانی نظری پژوهش ، کوشش شده در چارچوب نظریه های ارتباطی پیرامون استفاده و بهره مندی مخاطبان از رسانه ها وضعیت نابینایان در این عرصه مورد کنکاش قرار گیرد که البته ترسیم چنین شمائی از پیوند نابینایان و رسانه های ارتباطی به علت تازه بودن موضوع و نبود تحقیقات علمی مدون کاملا میسر نگردید . در ادامه این پژوهش به منظور آگاهی از نظرات مخاطبان نابینای رسانه ها در زمینه چگونگی و میزان دسترسی استفاده و بهره مندی خود از ۴ رسانه اصلی یک تحقیق میدانی به شیوه پیمایشی صورت گرفت وپرسشنامه ای با تعداد ۹۴ پرسش برای ۰۵۲ نمونه زن و مرد تکمیل گردید . در بحث بررسی یافته های تحقیق پس از تهیه جداول فراوانی برای ۲۷ متغیر مورد نظر تعدا ۴۱ فرضیه ارائه شده نیز مورد سنجش قرار گرفت .