با توجه به دستور قرآن به تدبر در قرآن و همین طور مبین بودن پیامبر و اهل بیت ایشان برای آیات این کتاب آسمانی، می توان با کنار هم قرار دادن تدبر و روایات معصومین (ع) تفسیری دقیق تر از قرآن را ارائه کرد. دراین تحقیق با استفاده از روایات شیعه و روایات نقل شده از پیامبر اکرم در تفسیرالدر المنثور فی التفسیر بالماثور، و با مراجعه به منابع لغت و نظرات مفسران تفسیری با نمود روایی از آیات یک تا پنجاه و پنج سوره طه ارائه شده است. این کار با گردآوری روایاتی که می تواند در فهم بهتر این آیات به ما کمک کند؛ انجام شده است. از دست آوردهای این پژوهش یافتن چندین روایت مرتبط با آیات است که در کتب تفسیر روایی ذیل آیات مورد نظر نیامده اند. شناسایی وشرح آسیب های محتوایی روایات تا حد امکان از دیگر کارهای انجام شده است. در این راستا احتمالات مختلف از جمله تقیه، سقط، تصحیف و... در مورد روایات بررسی شده اند. این امر ما را در برداشت بهتر وگزینش مطالب صحیح روایی کمک و به تفسیر درست آیه هدایت نموده اند.همین طور تمام روایات گرد اوری شده دسته بندی ودر گونه های مرتبط ومتناسب دسته بندی شده اند. از دیگر سو روایات در حد توان تحلیل گشته و شرح داده شده اند و فرضیات مختلف با توجه به مطالب ارائه شده اند. برای مثال در مورد روایات آیه دهم که با تعمق در آیه و روایات به حال و هوا و شرایط شخص موسی (ع) در آن هنگام پی می بریم. مصدر یابی دقیق و تاحد امکان روایات نیز از دیگر امور مورد توجه در این پژوهش بوده است. در نهایت با مراجعه به تفاسیر اجتهادی روایات تفسیری و بررسی در سایر کتب روایی و شرح آنها و جمع بندی مطالب آموزه های هدایتی آیات به دست آمده اند.