ر اساس بررسی های بعمل آمده و آمار موجود ۱/۰۹ درصد از حمل و نقل مسافر کش به وسیله سیستم حملو نقل جاده ای در کشور انجان می گیرد . که خود نشان دهنده این اهمیت این سیستم حمل و نقل است و به همین دلیل نیاز به تخمین مدل جهت پیش بینی تقاضای سفر دارد . در این تحقیق ، سعی بر آن شده است که مدل های برای برآورد تقاضای سفر جاده ای در ایران را ارائه نماییم . با توجه به پیشینه طرح این مطلب را درمی یابیم که تمامی مدل های تقاضای سفر به صورت فرم جاذبه ای می باشند . در این تحقیق شکل کلی مدل را بر اساس این فرم قرار داده ایم و از متغیرهای جمعیت استان به عنوان عامل تولید سفرو کل شاغلین در استان ها بهعنوان عامل جذب سفر و از فاصله به عنوان عامل بازدارنده سفر بهره برده ایم . که این موضوع را ارزیابی آماری نتایج حاصل از پردازش مدل ها تایید می نماید . مدل های تقاضای سفر در این تحقیق در هفت گروه ارائه گردید که عبارتند از : ۱ - مدلتقاضای سفر برای کل استان ها .۲- مدل تقاضای سفر برای سفرهای بایک سر به استان تهران . ۳ - مدل تقاضای سفر برای سفرهای بدون یک سر استان تهران . ۴ - مدل تقاضای سفر برای سفرها بر حسب مسافت سفر . ۵ - مدل تقاضای سفر برای سفرها بر حسب تقسیم بندی استان ها به پنج گروه جمعیتی . ۶ - مدل تقاضای سفر برای سفرهای بایک سر استان خاص . ۷ - مدل تقاضای سفر برای سفرهای با یک سراستان های سیاحتی زیارتی . پس از بررسی و ارزیابی آماری نتایج به دست آمده ۳۱ مدل برای تقاضای سفر در ایران مناسب شناخته شده است . که۰۱ مدل تقاضای سفر با یک سر به استان های آذربایجان شرقی ، اردبیل ، ایلام ، تهران ، سمنان ، فارس ، کهکیلویه و بئیر احمد ، مازندران ، مرکزی و همدان می باشند . و ۳ مدل دیگر عبارتند از : مدل برآورد سفر با یک سراستان خراسان و تهران ( برای گروه جمعیتی بیش از ۴ میلیون نفر) ، مدل برآورد سفر با یک سر استان های سیاحتی زیارتی ( خراسان ، اصفهان ، تهران ، فارس ، گیلان و مازندران)