بررسی اندیشه های کلامی میرزا احمد آشتیانی در باره راهنما شناسی (نبوت و امامت)
[پایان نامه]
/ هادی پورحامد
؛ استاد راهنما: مهدی عباس زاده؛ استاد مشاور: فضل الله خالقیان
: دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
، ۱۳۹۵
۱۱۱ ص.
کتابنامه: ص.۱۰۹ -۱۱۱؛ همچنین به صورت زیرنویس
کارشناسی ارشد
کلام امامیه
۱۳۹۵/۱۰/۱۹
۱۸/۷۵
مساله راهنما شناسی از جمله مباحثی است که در تاریخ همواره مورد بحث بوده است و میان دانشمندان ادیان مختلف بحث و اختلافات زیادی در باب آن وجود داشته است. این اختلافات در دنیای اسلام در مبحث امامت به نقطه اوج می رسد به طوری که با نوع نگرش هر کدام از آنها به مساله امامت، دیگر مباحث دینی از جمله مباحث فقهی، کلامی، تفسیری و حدیثی نیز دستخوش تغییرات جدی می شود. در میان متکلمین شیعی متاخر، میرزا احمد آشتیانی یکی از چهره هایی است که نام او کمتر شناخته شده اما با تدقیق در آثار وی می توان دریافت که سخنان محکم و منسجمی در این وادی داشته است. روش کلامی میرزا احمد آشتیانی به شیوه اکثر متکلمین متاخر، فلسفی است و نقش عقل در مباحث آن کاملا مشخص است. اصولا وی یک حکیم صدرایی بوده است اما هنگام اثبات موضوعات کلامی خود را نهایتا متعهد به نقل می بیند و حتی به جزیی ترین موضوعات نقلی ارزش فراوانی دارد. کلید واژه ها: میرزا احمد آشتیانی، عقل، نقل، کلام، راهنما شناسی، نبوت، امامت.