بررسی تطبیقی مواجهه ی صدرالمتألهین و فخررازی با مسئله ی شر
مریم برخوردارپور
ایرانداک
صدرالمتألهین عدمی بودن شر را به فقدان ذات و یا فقدان کمال ذات شیء نسبت میدهد. از دیدگاه او شرور بسته به مرتبهی وجودی ممکنات، نسبی میباشند. خداوند وجود مطلق و خیر محض است و شر به عدم تحقق امکانهای موجود برمیگردد. شر از جهت فاعل و قابل ضرورت علّی مییا
فخر رازی;صفات الهی;علوم انسانی;شرّ و خیر;شرّ و خیر;ملاصدرا;فلسفه;