عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
تأویلات عارفانه از داستان‌های پیامبران در مثنوی‌های برجسته‌ی نظم عرفانی (حدیقه الحقیقه، منطق‌الطیر، مثنوی معنوی)
مریم سلیمانی فاضل
ایرانداک
تأویل در مفهوم اصطلاحی، بازگرداندن کلام از ظاهر، به آن معنایی است که تأویل گر در جهت هدف های اندیشه ای خود برداشت می کند. چون مشی و زیر بنای اصلی تفکرات و آرای صوفیه بر پایه‌ی ذوق و کشفیات باطنی استوار است، از این رو آنان همواره در پی عبور از ظاهر و قائل
تاویل عرفانی;داستان پیامبران;علم تأویل;حدیقه الحقیقه;شعر فارسی ;ادبیّات فارسی;منطق‌الطیر;هنر و علوم انسانی;مثنوی معنوی;ادبیات عرفانی;تصوف;
مطالعه متن کتاب پ‍ای‍ان‌ن‍ام‍ه;
