در این مقاله به آرای پیتر برگر، یکی از برجستهترین جامعهشناسان دین در عصر حاضر، در زمینه رابطه الهیات و جامعهشناسی و الزامات جامعهشناسی برای الهیات پرداخته میشود. وی بر اساس نگاه برساختگرایانهای اجتماعی، دین را نوعی فراافکندن معانی ذهنی بشری به جهان خارج برای ایجاد جهانی مقدس و معنادار میداند. این فرا افکنی ریشه در زیرساختهای ویژهای از تاریخ بشری دارد. بنابراین، برگر چالش جامعهشناسی برای الهیات را این میداند که این رشته - در ادامه رشته تاریخ و روانشناسی - دین را به گرداب تمام عیار نسبی شدن فرو برده است و آن را به جهانی در میان جهانهای بسیار تبدیل کردهاست؛ بهویژه جامعهشناسی دینامیک اجتماعیِ ساختهشدن سنتهای دینی را نشان داده، از این طریق ماهیت تاریخی و ساختگی آنها را آشکار کرده است.