این مقاله ضمن اشاره به پیشینۀ سهروردیپژوهی در ایران و ضرورت توجه بیشتر به واکاوی ابعاد پنهان شخصیت و میراث فکری شهابالدین سهروردی، ضمن اشاره به نقاط قوت این مجموعه مقالات (سهروردیپژوهی) در محورهایی همچون توجه به آخرین نوشتههای ناظر به اصول فلسفه اشراق، جامعیت و تنوع موضوعی، توجه به فلسفه مقایسهای، دقت در انتخاب مقالات و ویرایش محتوایی و صوری مجموعه و ... به بررسی این اثر پرداخته است. در پایان هم نکاتی اصلاحی- پیشنهادی به منظور ارتقای اثر مطرح شده است.