رساله حاضر، پیرامون علوم قرآن و ویژگی های آن می باشد. نویسنده ابتدا به نزول، جمع، تدوین، اعجاز، عدم تحریف، مثل ها، نسخ و حدوث و قدم قرآن اشاره می نماید. سپس به ویژگی ها و آثار و برکات قرآن می پردازد. تعلیم و تعلّم قرآن و آداب تلاوت و تدبّر در معانی و عمل به احکام نورانی آن از دیگر محورهای پایان نامه می باشد. نویسنده در بخش پایانی به تفسیر و تأویل پرداخته است، و ضمن تفاوت این دو واژه، پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) را راسخان در علم و شایستگان در دانش تأویل و تفسیر دانسته است. وی با بیان این که قرآن ظاهر و باطنی دارد، باطن آن را متعدّد و تا 70 بطن ذکر می نماید. و در پایان به تفسیر به رأی اشاره می کند و تفسیر با رأی علمی را نه تنها عملی مذموم که عملی پسندیده و صواب می شمرد.