یکی از ابعاد گسترده امامت، نشر اخلاق و بیان اندرزهایی است که روح انسان را به اوج معنویت میرساند تا در پرتو آن مسیر درست حرکت بهسوی خداوند و رفتار صحیح فردی و اجتماعی را دریابد. در این میان نهجالبلاغه بهعنوان بخش مهمی از آموزههای علوی راهگشای انسان در همۀ ابعاد زندگی و بهویژه اخلاق و معنویت است. این کتاب در مورد احسان و انفاق، بهعنوان یکی از مهمترین مسائل حوزه اخلاق، بسیار سخن گفته و برای تبیین دقیق مفهوم آن از تصاویری ادبی و خیالانگیز بهره برده است، تصاویر ادبی مجموعهای از صنایع بیانی همچون تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه میباشد که از شیوۀ زندگی و محیط اطراف شاعر یا نویسنده نشأت میگیرد و با ویژگیهای منحصر به فرد خویش، معانی را از راه حس و فکر و وجدان به خواننده منتقل مینماید. امام علی(ع) برای بیان این مفاهیم، زبانی بسیار قوی و سرشار از نکات بلاغی دارا بوده است، ایشان در بیان مفاهیم انفاق، از استعاره و تشبیه بلیغ بیشترین استفاده را برده است. تصاویر وی برگرفته از امور طبیعی و سراسر پویایی و حرکت است. با توجه به اهمیت موضوع انفاق در جامعه، پژوهش حاضر در پی بررسی این تصاویر و تأثیر آن در القای مفهوم به مخاطب میباشد.
روح;آموزه های نهج البلاغه;رفتار فردی و اجتماعی ; اخلاق; امامت;آموزه های علوی;نهج البلاغه;تصویر هنری;انفاق;