علوم بلاغی در تفسیر کشاف زمخشری (و مقایسه تطبیقی آن با تألیفات بلاغی فارسی)
محمد امیر عبیدی نیا
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
1389
در میان تفسیرهای گوناگون و فراون قرآن، تفسیر کشاف زمخشری این امتیاز برجسته را داراست که بازنمودن زیبایی های ادبی و بلاغی قرآن را وجهة همت خویش قرار داده است. مفسر، در این اثر گرانقدر سعی نموده تا به گونة عملی معجز بودن قرآن را از جهت بلاغت اثبات نماید. وظیفه اساسی رساله حاضر، تدوین توضیحات زمخشری پیرامون آیات قرآن، در قالب یک کتاب بلاغت بوده است؛ تا از آن رهگذر کتاب بلاغتی فراهم آید که عمده شواهد مباحث آن آیات قرآنی باشد. البته در جوار این کار، مقایسه آرای بلاغی بزرگان این علم، و بیان ضعف و قوت اندیشه های آنان نیز، مدنظر بوده است. و در ضمن تا آنجایی که ممکن بوده، از اشاره به تأثیر پذیری های زمخشری از شخصیت هایی همچون جرجانی غفلت نشده است. به علاوه در مقدمه های مباحث گوناگون رساله، به بررسی و نقد کتاب های معاصر بلاغت فارسی البته آن اندازه که ما را از منظور اصلی دور نگرداند پرداخته شده است. در فصل اول این رساله، ابتدا افکار و آثار زمخشری به همراه زندگینامة وی مطرح گردیده است؛ آن گاه مهمترین ویژگی های تفسیر کشاف توضیح داده شده است. فصل دوم رساله متضمن سه تاریخچة موجز است: الف تاریخچه علوم بلاغی تا عهد زمخشری ب تاریخچه چند اصطلاح مهم بلاغی ج تاریخچه اعجاز بلاغی قرآن تا دورة زمخشری.