ملاک سعادت و شقاوت از نظر قرآن، نهج البلاغه و الکافی
مهری عرفانی
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
1388
هدف پژوهش بررسی سعادت و شقاوت از نظر قرآن، نهج البلاغه و الکافی است. ابتدا با جستجوی کامل در قرآن به همراه تفاسیر شیعه و اهل سنت، نهج البلاغه و کتاب شریف الکافی، ویژگی های سعادتمندان و نگون بختان مورد بررسی قرار گرفت و سپس معیارهای سعادت و شقاوت از آنها استخراج و استنتاج شده است. بر این اساس معیارهای اصلی سعادت عبارتند از: تقوا پیشگی، ایمان به معاد و قرآن و پیامبران، انفاق در راه خدا، صبر و استقامت، اطلاعات از خدا و پیامبرش مواظبت بر نماز، پرداخت زکات، صداقت، خدا را یاد کردن، امر به معروف و نهی از منکر، دعوت به نیکی، وفای به عهد، توکل به خدا، جهاد با مال و جان، فرو بردن خشم خود، عفو و گذشت از مردم، انجام عمل صالح. نتایج این تحقیق نشان داد که معیارهای اصلی برای شقاوتمندان یا نگون بختان عبارتند از: کافران، منکران معاد، ظالمان، ستمکاران، مجرمان، مفسدان، پیمان شکنان، غافلان یاد خدا و تکذیب کنندگان خدا و آیات قران. بطور خلاصه می توان گفت که مفهوم سعادت از پاک کردن درون انسان از هر آنچه غیر خدایی است آغاز می شود و به ایمانی قلبی، اخلاص، اطاعت محض از دستورات پروردگار، و فضل و رحمت الهی منتهی می گردد. در این میان می توان از توجه به مبدا و معاد بعنوان مولفه اصلی خوشبختی نام برد