عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
فارسی
بازخوانی نظریۀ اخلاقی ملاصدرا با تکیه بر «فضیلت گرایی» معاصر
رضا رضازاده,پریچهر میری
تهران
پائیز و زمستان/1393
دانشگاه پیام نور
دغدغۀ وصول به حقیقت و عملِ اخلاقی برای ملاصدرا مهم شمرده شده است. هدف این مقاله سنجش چگونگی انطباق نظریۀ اخلاقی این فیلسوف با «فضیلت گرایی» است. بررسی و سنجش هر یک از مؤلفه های «اخلاق فضیلت» با تکیه بر شواهد مندرج در آثار وی انطباق دیدگاهش بر نظریۀ «فضیلت گرایی» را تقویت و اثبات می کند. نتیجه این بررسی نشان می دهد که الف) ملاصدرا، همچون فضیلت گرایان، فضیلت را مقصد نهایی و کمال آدمی می داند؛ ب) بیشتر بر اهمیت و نقش «بودن» پای می فشارد تا عملِ صرف؛ ج) برای او فضیلت ارزش فی نفسه دارد؛ د) وی حیات اخلاقی را در چارچوب قواعد عقلانی محصور و محبوس نمی کند؛ ه ) برای او الگوها و اسوه های اخلاقی مدل حقیقی برای طراحی زندگی مبتنی بر فضیلت اند؛ و) سرانجام برای دست یابی به حیات مطلوب اخلاقی بایستی فضائل را هم در عرصۀ حالات درونی و هم در اعمال بیرونی محقّق کرد.
مکتب اخلاق فضیلت محور; فضیلت;انسان اخلاقی;علم اخلاق;ملاصدرا;
نیت;سعادت;عشق;قدیس اخلاقی;غایت‌مندی;غایت گرایی و وظیفه گرایی;خیر اعلی;
مطالعه متن کتاب مقاله;
