جلوه هایی از حقیقت هماهنگ میان قرآن و علی علیه السلام
حامد پوررستمی
"قرآن کریم کلام مُنزل ربوبی و علی علیهالسلام پرورش یافته مکتب نبوی قلمداد میگردد و آنچه از کلام ربوبی بر قلب مطهر نبوی نازل گشت، تمام آن به شاگرد بیبدیل و وصی پیامبر صلیاللهعلیهوآله تعلیم داده شد و آن بزرگوار از حقایق و اسرار قرآن آگاه گردید؛ از این رو میتوان کتاب علی علیهالسلام ، یعنی نهج البلاغه را برترین کتابها پس از قرآن و شخصیت او را برترین شخصیتها پس از پیامبر صلیاللهعلیهوآله دانست.موضوع ارتباط علی علیهالسلام با قرآن همواره مطمح نظر اصناف گوناگون اصحاب علم و معرفت بوده و میباشد و در این میان اهل انصاف و بصیرت، اذعان دارند که قرآنشناسی از منظر علوی در واقع همان قرآنشناسی از منظر قرآن است؛ چرا که علی علیهالسلام را به حق، قرآن ناطق میدانند؛ همچنانکه حضرت خود به این حقیقت اشاره نموده است (نهجالبلاغه، خطبه 158).در هر صورت بررسی هماهنگی و همرنگی میان قرآن ناطق و صامت، میتواند کاشف برخی از حقایق و اسرار پیرامون شخصیت والای امیرمؤمنان علی بن ابیطالب علیهالسلام و جایگاه رفیع شیعیان و پیروان او باشد. موضوعاتی از قبیل شهادت بر رسالت نبوی، پذیرش حقیقت، ثقلین اکمال دین ربوبی، عصمت از خطا و لغزش، شفاعت و رحمت و هدایت فراگیر، از جمله هماهنگیهای میان قرآن و علی علیهالسلام میباشد که در این نوشتار به آنها خواهیم پرداخت."