عنوان این رساله ع انسان شناسی فلسفی و قرآنی از دیدگاه علامه طباطبایی است. رساله شامل مقدمه، اهمیت شناخت انسان، علامه طباطبایی و نقش او در فلسفه و کلام و متن اصلی است که خود مشتمل بر پنج فصل به تربیت زیر است: 1- انسان قبل از دنیا ؛ خلقت انسان ؛انسان در دنیا ؛ انسان هنگام مرگ ؛ انسان بعد از دنیا فصل اول، بررسی جایگاه و موقعت انسان قبل از دنیاست، که شامل مباحثی درباره حیات آدمی قبل از زندگی در دنیا، ویژگیصهای موجودات امری،روح و انواع آن، عالم در میثاق و عهد و پیمانی که در عالم ذر از انسان گرفته شده است میصباشد. در فصل دوم آفرینش انسان و اهمیت آن و چگونگی خلقت آدم (ع) و خلقت بنی آدم و نسل بشر امروزی و رابطه آن دو، راز سجود ملائکه و عصیان آدم و کیفیت هیوط به زمین و دیدگاه قرآن کریم در این رابطه، مباحثی است که مورد مطالعه قرار گرفته است. در فصل سوم حیات انسان در دنیا که شامل مباحثی چون گرایشصهای عالی (طبیعی و عالی (فطرت ) رابطه انسان با جامعه و نقش او در جامعه و علوم و ادراکات بویژه ادراکات اعتباری و حقیقی از دیدگاه علامه طباطبایی و هویت انسان (نفس ) و فروعاتی درباره نفس و قوای نفس و تجرد آن مورد بحث قرار گرفته است . اختیار انسان به عنوان مهمصترین مشخصه آدمی، قضا و قدر و سرنوشت و ارتباط آن، هدف از خلقت و حیات انسان و مساله انسان کامل مورد بحث در این فصل است. در فصل چهارم وضعیت انسان در هنگام مرگ و احتضار و تعابیر قرآن کریم در مورد رجوع و بازگشت انسان، اجل و موت، متوفی، متوفی مطالعه و بررسی شده است. در فصل پنجم حالت انسان پس از دنیا که شامل دو بخش برزخ و قیامت کبری است، مورد مطالعه قرار گرفته است. در بخش اول (برزخ ) ابتدا اثبات عالم برزخ، دیدگاه قرآن کریم و آراء دیگران در این مورد، ارتباط عالم برزخ با عوالم دیگر، چگونگی زندگی و حوزه اختیار و تصرف انسان در آنجا و ویژگیصهای عالم برزخ مورد بحث است. در بخش دوم ( معاد یا قیامت کبری ) است که مسائل مختلفی به ترتیب زیر مورد بحث قرار گرفته است . دلایل قرآنی و فلسفی بر امکان و ضرورت معاد، معاد جسمانی و روحانی، جهان در آستانه قیامت و حال و احوال انسان در آن روز واپسین، گرد آمدن انسانصها در رستاخیز و برگزاری ترازوصهای سنجش، تجسم اعمال و مساله شفاعت