کاوشی در حدیث دحوالارض (عنوان عربی: بحث فی حدیث دحو الارض)
ربیع نتاج سیدعلی اکبر, لازری زهرا
روز بیست و پنجم ذیقعده را «دحوالارض» نام نهاده اند. اعتقاد رایج بر این است که در ابتدا تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابی نخستین فراگرفته بود، این آب ها به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند، خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و با مرور زمان گسترده شدند، و اولین نقطه ای که از زیر آب بیرون زد، موضع خانه کعبه بوده است.در این مقاله تبیین می شود که «دحو» در احادیث می تواند به دو معنا استنباط شود: گسترش زمین و حرکت زمین، و حمل دحو به هر دو معنا امکان پذیر است.نویسنده در نوشتار حاضر، ضمن بیان منابع احادیث دحو الارض و بررسی اسناد آن، به معناشناسی کلمه دحو می پردازد، و با ذکر مستندات مشخص می کند کدام یک از دو معنای دحو مورد نظر است، همچنین تلاش می کند احادیث را با قرآن و سنت متواتر مقابله کند تا صحت و سقم آن ها مشخص شود.