فرقه زیدیه از جمله انشعابات و دسته بندی های درونی تشیع است که درآغازین سال های سده دوم هجری ظهور کرد. و بنابر زمینه ها و عوامل خاص سیاسی، اجتماعی راه خود را از ائمه اثنی عشری جدا ساخته و در طی زمان تبدیل به گروهی با عقاید کلامی، فقهی ویژه و متمایز از دیگر فرق تشیع شد. زمینه های نخستین جدایی تفکر زیدیان از امامت مستمر شیعه اگرچه به ما قبل از قرن دوم می رسد، اما جدایی دینی و تاریخی این گروه را می توان در نیمه نخست قرن دوم هجری و بعد از قیام زید بن علی بن الحسین و عصر صادقین علیهم السلام علیه خاندان اموی داشت.بررسی چگونگی، زمینه ها و عوامل سیاسی و فرهنگی انشعاب این گروه از پیکر تفکر امامیه و پاره ای از نتایج تاریخی آن، موضوع این نوشتار است که با استناد به منابع اصلی و کهن سامان یافته است.
تشیع(اعم از امامی و زیدی و اسماعیلی);روافض;فرقه گرایی;فرق اسلامی;زیدیه;
بتریه;جنبش های علوی;تاریخ سیاسی شیعه;رابطه زید و زیدیه;نفی مطلق قیام زید;مجوز قیام زید;شیعی نبودن حرکت زید;رابطه زیدیه و معتزله;سیره سیاسی امام صادق (ع);خطبه انقلابی زید;جارودیه;جریریه;امامت مفضول;امامت;