درآمدی بر تاریخنگاری اسلامی در مغرب تا پایان سده هفتم
یونس فرهمند
ساوه
پائیز/1387
دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
نوشتار حاضر پژوهشی است در تاریخنگاری اسلامی خاصه تاریخنگاری مغرب از آغاز تا قرن هفتم هجری. از این رو برای فهم بهتر موضوع نخست به معنا و مفهوم تاریخنگاری و اهمیت آن از دیدگاه قرآن و سنت پرداخته خواهد شد و پس از تبیین شیوه های تاریخ نگاری در دوره اسلامی تاریخنگاری مغرب را مورد بررسی قرار خواهد داد. اوضاع سیاسی مغرب و رقابت دولت های مختلف با هدف ثبت مفاخر خود و رونق دربار و نیز ظهور فرق و مذاهب مختلف فقهی - کلامی، موجب تألیف گونه های متعددی از نوشته های دودمانی و فرقه ای در غرب جهان اسلام شد؛ مشهورترین فرق و مذاهب اسلامی که در شکل گیری و تکامل تاریخنگاری مغرب نقشی در خور توجه داشته اند، اباضیان، فاطمیان و مالکیان بوده اند؛ این نویسندگان، آثار متعدد و اغلب به شیوه تراجم در شرح حال مشایخ خود نگاشته اند که امروزه مهمترین منابع ما در بررسی اوضاع سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مغرب اسلامی است.
تاریخ نگاری;مکتب های تاریخ نگاری;تاریخ نگاری اسلامی;تاریخ نگاری اسلامی;
فاطمیان;تاریخ در قرآن;تراجم;اباضیه;ائمه هدی;اهل بیت(ع);تاریخ در احادیث;شیوه خبر تاریخنگاری;شیوه سالشمار تاریخنگاری;شیوه فرهنگنامه ای تاریخنگاری;شیوه طبقات تاریخنگاری;شیوه تبارشناختی تاریخ نگاری;فاطمیان(اسماعیلیه);مورخ;فضایل نگاری;فرقه اباضیه;مغرب;