عنوان

بررسی چرایی تعمیم آموزه های عرفانی، موانع و پیامدها

فارسی

بررسی چرایی تعمیم آموزه های عرفانی، موانع و پیامدها

مهدیه سادات کسایی زاده

ساوه

پائیز/1387

دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه

کمال انسان با معرفت او عجین است و قلمرو عرفان، ساحت متعالی معرفت است که نه تنها گنجایی حضور همگانی ابناء بشر را دارد، که خود، لزوم این عمومیت را مکشوف می سازد. بی اعتنایی به این حقیقت و بی مهری به اندیشه نیاز انسان به عرفان، ریشه در ناآشنایی یا کم آشنایی با آن دارد و عدم موفقیت در معرفی صحیح و عام عرفان اصیل، به طور عمده، برخاسته از بیگانه انگاری زبان ها و نمادهای خارج از فرهنگ اجتماعی و دینی هر گروه از مردم، از سوی صاحب نظران این عرصه است که در جای جای جهان، رسالت معرفی عرفان را به عهده دارند؛ اما در عمل، به آن محدودیت می بخشند. در حالی که توجه همه جانبه به قالب های متنوع عرضه عرفان نظری و عوامل برانگیزاننده احوال عرفانی، مقدمات تجربه عرفان عملی را فراهم می کند و نگاه انسان به هستی را ارتقا می بخشد، همه این ابزارها و امکانات، در افتراقی کاذب فرو گذاشته می شوند و بشر، به دنبال عطش فطری حقیقت جویی و تمنای اضمحلال آلام دنیوی در آرام معنوی، یا راه های فریبنده را تجربه می کند و یا در کثرت پروری آرا و عقاید، همواره از وحدت بیرونی و درونی فاصله می گیرد. این پژوهش، بهانه ای برای جلب توجه صاحبان اندیشه به همه موضوعات ذکر شده است.

تعلیم عرفان;تعمیم آموزه های عرفانی;رواج عرفان;عرفان عملی;عرفان;عرفان عملی;عرفان;

سالک;اصالت;عرفان نظری;انسان معاصر;مطالعات میان رشته ای;سلوک عرفانی;زبان;وحدت تشکیکی وجود;تعمیم بخشی;نهج البلاغه;زبان دین;دنیای مدرن;بحران معنویت;مراتب مکاشفات عرفانی;عارفان (مسلمان);زبان عرفان;اخلاق عرفانی;تجربه عرفانی;فصوص الحکم;نظریه‌ تمثیلی;زبان‌ دین;ن

مقاله;