عنوان

آزاد اندیشی ابوسعید و سهراب سپهری

فارسی

آزاد اندیشی ابوسعید و سهراب سپهری

عبدالعلی اویسی کهخا

تهران

زمستان/ 1392

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

برخی از محققان بر این باورند که شعر سهراب سپهری دارای مبانی عرفان ایرانی - اسلامی است و برخی دیگر آن را متاثر از عرفان هندی - شرقی می دانند و برخی نیز شعر او را تهی از عرفان دانسته اند. ابوسعید ابوالخیر از عارفان بزرگ ایرانی از مکتب خراسان است، اندیشه های عرفانی این مکتب با اندیشه های عرفان شرقی نزدیکی فراوان دارد. ابوسعید و سهراب، هر دو نگاه آزادانه ای به شریعت دارند و از همین راستا مولفه هایی چون عیب پوشی و مهربانی با آفریده های خدا را به کرات در آثار آنها می توان باز جست. همه کس و همه چیز را یکسو و یکسان می بینند، از قید رنگ و نژاد بر کنارند و از مرز خوبی و بدی ها گذشته اند و ریا و ریاکاران و تابوها جامعه را نقد می کنند. این مقاله بر آن است که با توجه به عرفان ابوسعید و سپهری و با تکیه بر دو کتاب اسرارالتوحید و هشت کتاب به آزاداندیشی و جنبه های آن از دیدگاه آنها بپردازد.

عرفان ابوسعید ابوالخیر;عرفان سهراب سپهری;مذهب و عرفان;ابو سعید ابوالخیر;آزاداندیشی;سهراب سپهری;ادبیات عرفانی;تصوف;عرفان شرقی;عرفان;

وحدت ادیان;حریت ;جهان بینی عرفانی;تصوف ایرانی;عارفان (مسلمان);تاریخ تصوف;اشعار سهراب سپهری;عرفان عملی;وحدت حقیقت وجودی;عرفان و شریعت;

مقاله;