عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
فارسی
نخستین صوفیان فارس و مشرب ایشان
محمدهادی خالق زاده ,مهدی فاموری ,جلیل نظری
زنجان
زمستان/ 1392
دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
تصوف، همواره یکی از اصلی ترین جریان های فکری تاریخ اسلام بوده است. از سوی دیگر، با نگاهی به تذکره های صوفیان سده های نخست اسلامی می توان دریافت که گاه بیش از هشتاد درصد صوفیان، ایرانی و ایرانی تبار بوده اند. در این میان، سهم خراسان بیش از دیگر مناطق ایران می باشد.آنچه نگارندگان در این گفتار درصدد آنند، افکندن نگاهی اگرچند کوتاه، بر تاریخ تصوف فارس در سده های دوم و سوم هجری است؛ که این نگاه، به ناچار، در حدود یک سوم سده چهارم را نیز در بر خواهد گرفت.نویسندگان، در این گفتار، نخست به چهار چهره متقدم از صوفیان فارسی که همه و یا عمده زندگانی خویش را در سده دوم هجری به سر آورده اند، یعنی حبیب عجمی، محمد بن یزید، ابوحلمان دمشقی و ابومحرز، و سپس به ده تن از صوفیان طبقه دوم تاریخ تصوف فارس، یعنی صوفیان سده سوم و اوایل سده چهارم هجری پرداخته اند.
فارس;مشارب عرفانی;تذکره نویسی;تاریخ تصوف;تصوف;
شرح شطحیات;شیرازنامه;صوفیان (صوفیه);عرفان;
مطالعه متن کتاب مقاله;
