عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
فارسی
بررسی تطبیقی نظریه خودگرایی و حب ذات
مصطفی عزیزی علویجه
قم
تابستان/ 1386
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها – دانشگاه معارف اسلامی
از جمله مکتبهای عمده در «فلسفه اخلاق»، مکتب خودگرایی است؛ این مکتب قایل است: انسان باید به گونه ای رفتار کند که بزرگ ترین خیر و منفعت خویش را تامین نماید.رگه های این نظریه را بایستی در اندیشه های مکتب اپیکور یا مکتب لذت گرایی جستجو نمود.البته در قرون بعدی اندیشمندانی همچون نیچه، شوپنهاور، فروید و دیگران به شکلهای گوناگونی این نظریه را تقویت نمودند.نیچه نظریه «ابرمرد» را ارایه داد و فروید نیز با محور قراردادن «غرایز جنسی» بر این جنبه از خودگرایی پافشاری نمود.در میان اندیشمندان و فیلسوفان مسلمان دیدگاه مشابهی در این راستا به نام «حب ذات» پیشنهاد شد؛ آنها بر این باورند که هر موجود ذی شعوری به خود و کمالات خود علاقه دارد و این یک گرایش اصیل در سرشت اوست.
انگیزه;علم نفس;لذت و الم;خودگرایی;دیگرگرایی;منفعت شخصی;خدمت;حب ذات;فلسفه اخلاق;
غریزه;تکلیف از نظر کانت;فضایل اخلاقی;نوع دوستی;وجدان;خیر;اخلاقیات;خودخواهی;سرشت انسان;احساس خوشبختی;غایت;روان شناختی;
مطالعه متن کتاب مقاله;
