ادعاى این نوشتار آن است که به وسیله تبیین ماهیت علوم انسانى از راه توجه به حقیقت انسان به خوبى مى توان به این امر مهم پى برد که علوم انسانى در حقیقت، علوم انسان سازند. لازمه این امر آن است که علوم انسانى به معناى واقعى کلمه اسلامى باشند. این مدعا در این نگارش به دو ادعا تحلیل مى شود: اولا تعریف انسان به حیوانى که صرفا داراى عقل نظرى، یعنى داراى توانایى درک مفاهیم کلى است، تعریف کاملى نیست. انسان، حیوانى است که علاوه بر داشتن عقل نظرى لازم است پیرو عقل عملى نیز باشد؛ ثانیا براساس تعریف کامل انسان، علوم انسانى علومى اند که با دین و سعادت جاودانه انسان مخالفتى نداشته باشند. چنانچه گزاره اى مخالف دین حق باشد، آن گزاره خارج از دایره علوم انسانى است، هرچند مشابه آن تلقى شود.
علوم انسانی (سایر);عقل نظری;عقل عملی;مسایل جدید انسان شناسی;اسلامی شدن علوم;
انسان;عقل عملی;رابطه عقل نظری و عملی;ادراک کلیات;وظیفه عقل عملی;شأن ادراکی عقل عملی;صدور اراده از عقل عملی;مراتب عقل عملی;عقل عملی در قرآن;تشکیکی بودن انسانیت;قانون طبیعی عقل عملی;علوم انسانی غیر حقیقی;علوم انسان ساز;علم نفس;عقل ( جوهر );فطرت سعادت جویی;