عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
فارسی
تحریری از نقد اشمیت‌ـ‌پتری بر اوّلین مثال نقض گتیه
محمدصالح زارع پور
تهران
بهار و تابستان / 1389
دانشکده الهیات و معارف اسلامی
گتیه با ارائه دو مثال نقض ادّعا می‌کند که ممکن است شخص S به گزاره P باور صادق موجّه داشته باشد ولی به آن معرفت نداشته باشد. گزاره P در اولین مثال نقض گتیه دربردارنده یک «توصیف معیّن» است. در این مقاله، با تکیه بر آرای راسل، استراوسون، و دونلان در باب تحلیل جملات حاوی توصیفات معیّن، تلاش می‌کنیم تا اوّلین مثال نقض گتیه را نقض کنیم. به بیان دقیق‌تر، نشان می‌دهیم که دلیل معرفت نداشتن شخص S به گزاره P در اوّلین مثال نقض گتیه این است که یا اصلاً به P باور ندارد و یا به P باور دارد امّا P صادق نیست. به این ترتیب، روشن می‌شود که مثال اوّل گتیه، برخلاف ادّعای او، ناقض تعریف سه‌جزئی معرفت نیست.
تعریف سه جزئی معرفت;توصیفات معین;معرفت شناسی;مثالهای نقض گتیه;
ارزش صدق;باور صادق موجه;اسامی خاص تهی;دلالت منطقی;نظریه اوصاف راسل;تعریف افلاطونی معرفت;تعریف دو شرطی معرفت;نقض مثال نقض گتیه;نظریه اشاره ;اصل دو ارزشی منطق کلاسیک;ملاک معناداری;
مطالعه متن کتاب مقاله;
