نسبت کمال عقلانی (اتحاد با عقل فعال) با کمالات اخلاقی از نظر ملاصدرا
مرتضی حسینی شاهرودی، عظیمه پورافغان
تهران
تابستان/ 1394
پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی
نقش علم و عمل در رسیدن انسان به کمال و سعادت حقیقی، ازجمله مباحث قابل تأمل است که در نظام فکری ملاصدرا جایگاه ویژه ای دارد. عبارات صدرالمتألهین، نشان می دهد که غایت آفرینش، وصول انسان به مرحله کمال عقلانی و مرتبه عقل مستفاد است که اتحاد با عقل فعال را در بر دارد و عقل عملی ممد و زمینه ساز آن است. در حالی که با تعمق در مجموعه نظام تفکر صدرایی و با نگرش به مبانی ایشان، به نظر می رسد این دو یک هویت واحده هستند که نفس انسان در حرکت جوهری، به طی مراحل آن ها، متناظر با یک دیگر می پردازد به گونه ای که به تلازم و اتحاد معرفت و فضیلت می توان اذعان کرد. در مجموع، اهمیت و ارتباط دو سویه هر کدام از دو جنبه غیر قابل انکار است و هیچ یک به تنهایی قادر به ایصال انسان به سعادت حقیقی نیستند.
سعادت;اخلاق اسلامی;عقل عملی;کمال عقلی;عقل فعال;
اتحاد عاقل و معقول;معقول ثانی;عقل هیولانی;حقیقت علم;وجودی بودن کمال;رابطه لذت و کمال;ادارک از نظر ملاصدرا;تکامل ادراک;وجودی بودن علم;تجرد ادراکات;بساطت عقل فعال;برتری کمال عقلی بر کمال حسی;هدف اصلی عبادات;صفای قلب; لذت;غایت آدمی;انواع ادراک;غایت خلقت;اتص