عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
فارسی
منشا کثرت اسماء الهی در تفسیر عارفان مسلمان
قوام الدین حسینی سیاهکلرودی
قم
بهار /94
دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
همه اسماء نیکو از آن خدای تعالی است. اسماء الهی وسایط فیض حق و منشأ همۀ کثراتی اند که در زوایای هستی راه یافته است. چگونگی ظهور کثرات اسمائی از هستیِ صرف و محض وجود و تبیین عینیّت صفات با ذات حق از ژرف ترین مسائل عرفانی است. در این نوشتار، پس از اشاره به گونه شناسی اسماء و صفات و تأخّر اسماء الهی از مقام ذات، تفسیری از عینیّت صفات با ذات ارائه شده و راه‌هایی که عارفان در تحلیل کثرت اسمائی پیموده اند، بیان شده است. تحلیل عقلی از کثرت اسماء، بازگشت کثرت اسماء به علم ذاتی حق، بازگرداندن کثرت اسمائی به متعلقات و آثار اسماء، و تحلیل کثرت اسمائی به کثرت شهودی و سلوکی چهار راهی هستند که عارفان برای تحلیل منشأ کثرت اسماء پیموده اند. در نگاه نویسنده، هر یک از این راه‌ها در جای خود پاسخی درست به آن پرسش است.
ذات احد;حقیقت غیبیه;کثرت سلوکی;کثرت شهودی;وحدت مطلق خداوند;فلسفه (عام);توحید;عینیت ذات و صفات;اسمای الهی;صفات الهی;واحدیت;کثرت اسمایی و صفاتی;
توحید;صفات خدا;صدور کثرت از وحدت;صفات اضافی محض;واسطه فیض الهی;صفات ثبوتیه ذاتیه;صفات سلبی;مرتبه ذات حق;کثرت حقیقی موجودات;وساطت اسماء;صفات حقیقی دارای اضافه;عینیت صفات با یکدیگر;تأخر اسماء از ذات;امهات صفات;کثرت علمی;صفات حقیقی;حب ذاتی حق ;
مطالعه متن کتاب مقاله;
