۳۲۶ص؛ ۵/۱۳* ۵/۲۱سم؛ صفحه عنوان انگلیسی و فارسی، صفحه عنوان فارسی دارای حاشیه کلیشهای فلزی، صفحه آغاز دارای سرلوح کلیشه ای فلزی، صفحات مجدول، صفحه شمار در بالای صفحات داخل پرانتز
آغاز: لله الحمد، شکر و سپاس و ستایش بیقیاس خدای واحد و قدیم و مقد س و عادل و رحیم را سزا است که پرتو ذات پاکش معر ا از تغئیر و جلال کبریائیش مبر ا از تبدیل و سرچشمه حقیقت و معرفت و منبع هدایت و رحمت است و عطایا و کرامات بی حد و عد از مراحم بی کرانش در جلوه ظهور و حق معرفت حقیقی در پناه پرده مکرمتش مستور ...
انجام: بیت مراد ما نصیحت بود گفتیم حوالت با خدا کردیم و رفتیم گر نیاید بگوش رغبت کس بر رسولان بلاغ باشد و بس تمام سد کتاب میزان الحق که محض از راه مهربانی جهت نصیحت و دلالت محمدیان باستعانت قادر سبحان تالیف گردید تم
پفاندر
خاص
کتاب مشتمل بر سه باب و هر باب در چند فصل بدین شرح است: باب اول: در اثبات این که انجیل و کتب عهد عتیق منسوخ و تحریف نگشتهاند، مشتمل بر سه فصل: فصل اول: در اظهار این که قرآن نیز مقر است که انجیل و کتب عهد عتیق از خدا می باشد؛ فصل دوم: در ثبوت این که انجیل و کتب مقدسه عهد عتیق در هیچ وقتی منسوخ نگشتهاند؛ فصل سوم: در اثبات این که اد عای متابعان محمد که گویا کتب مقدسه تحریف و تبدیل گشته باطل است.-باب دوم: در بیان و اظهار تعلیمات انجیل و کتب عهد عتیق بیان کم و کیف کتابهای انجیل و کتب عهد عتیق، مشتمل بر هفت فصل: فصل اول: متضمن بر بیان صفات خدا و اراده که نسبت بآدمی دارد؛ فصل دوم: در بیان این مدعا که انسان در ابتدا در چه حال بوده والآن در چه حال است و در نیکی و پاکتی بچه حال می باید برسد؛ فصل سوم: در بیان آن نجات که بوساطت مسیح بعمل آمده است؛ فصل چهارم: در بیان این که آدمی چگونه بفیض نتائج نجات یسوع مسیح می تواند رسید؛ فصل پنجم: در بیان اطوار و رفتار شخصی که بیسوع مسیح ایمان آورده است؛ فصل ششم: در بیان بعض دلائل که بآنها ثابت می گردد که انجیل کلام خدا است؛ فصل هفتم: در بیان این که تعلیم انجیل در ابتدا بچه طریق مشهور و منتشر گردید.- باب سوم: در بیان کیفیت احوال محمد و قرآن، مشتمل بر چهار فصل است: فصل اول: در تحقیق این ادعا که می گویند که خبر رسالت محمد در کتب عهد عتیق و جدید مسطور است؛ فصل دوم: در تفتیش این که آیا عبارت قرآن دلیل از خدا بودن آن می تواند شد یا نه؛ فصل سوم: مبنی است بر کلمات چند در باب اظهار معنی قرآن اکثر آن مضمون قرآن که راست و درست است محمد از یهود و نصاری شنیده در قرآن ضبط نموده است مگر بعض مطالب توریت و انجیل یا سهوا یا قصدا خلاف واقع در قرآن ثبت نموده است؛ فصل چهارم: در ذکر کلمات چند در باب رفتار و صفات محمد