اخلاق حاکمان در مواجهه با موافقان و مخالفان از دیدگاه امیرالمومنین(ع)
[پایاننامه]
/علی صالحی
؛استاد مشاور: عبدالهادی مسعودی
دانشکده علوم حدیث(قم)
، ۱۳۹۱
۱۳۰ص
کلیدواژه: امیرالمومنین(ع)، اخلاق، سیاست، حاکمان، موافقان حکومت، مخالفان حکومت
چاپی
کتابنامه: ص.۱۳۰ - ۱۲۴ ؛ همچنین بصورت زیرنویس
کارشناسی ارشد
، علوم حدیث(گرایش نهجالبلاغه)
1391/02/17
، دانشکده علوم حدیث(قم)
۱۸/۵
امیرالمومنین(ع) به عنوان انسان کامل، از هر جهت اسوه مومنان و مسلمانان، بلکه انسانهای عدالتخواه و حق طلب جهان هستند، از جمله سیره حکومتی و نحوه تعامل ایشان با مردم، اعم از موافقان و مخالفان، بهترین الگو میباشد. از دیدگاه امیرالمومنین(ع) حاکمان جوامع اسلامی در مواجهه با مطلق مردم(چه موافقان و چه مخالفان) باید اصول اخلاقی مانند احترام به کرامت انسانی و عزت نفس مردم، عدالت محوری و ظلم ستیزی، حق مداری، امانت داری، صداقت و پایبندی به عهد و پیمان، خیرخواهی، محبت و خدمت به مردم خصوصا مستضعفان، شرح صدر و انتقاد پذیری را رعایت کنند و در تعامل با موافقان، اصول اخلاقی مانند تلاش در جهت حاکمیت ارزشهای دینی و مقابله یا بدعتها، رعایت لیاقت و شایستگی در انتخاب کارگزاران، جلوگیری از سوء استفاده متنفذان و اطرافیان، پرهیز از رشوه و توسل به تطمیع و مقابله با فرهنگ مداهنه و تملق و تمجید را مورد توجه قرار دهند و در مواجهه با مخالفان، اصول اخلاقی مانند: احترام به اندیشه و آزادی مخالفان، مدارا و همزیستی مسالمت آمیز با مخالفان، انصاف، عفو و گذشت، مروت و جوانمردی و پرهیز از ترور و جنگ طلبی با مخالفان و برخورد انسانی و شایسته با مخالفان در میدان جنگ را رعایت کنند، چرا که توجه و رعایت این اصول اخلاقی، موجب تفاهم، همیاری، اقامه عدل و قسط و امنیت و آرامش و رفاه و رشد و سعادت انسانها میگردد و عدم توجه به این اصول، سبب فساد و ظلم و تبعیض و استثمار و دیکتاتوری و از بین رفتن حقوق و آزادیهای فردی و جمعی میشود