تقوا از برترین معانی است که خداوند از انسان طلب کرده تا با کسب آن بندگانش را از یوغ بندگی غیر رها سازد و در منزلگاه موعود جای نهد. رساله حاضر در مقام تبیین و تحلیل جایگاه تقوا در مکانیسم معنایی قرآن کریم می باشد. شیوه پژوهش معنا شناسی با تکیه بر نظریه میدان معنایی با رویکرد همزمانی است. معنا شناسی همزمانی، بر اساس نسبت های بینا متنی، واژگان مرتبط را تحلیل می کند. نسبت هایی که در این رساله برای تحلیل میدان معنایی تقوا در نظر گرفته شده است، عبارتنداز: نسبت همنشینی، جانشینی و تقابل. همنشین های تقوا به همنشینهای زمینه ای، تاثیر گذار، مکمل و تاثیر پذیر تقسیم شدهاند. از میان همنشین های تقوا مثل صدق، صبر، ذکر، خسیت، خوف و دیگر موارد، بالا ترین بسامد ارتباطی با ایمان رخ داده است.