عنوان

تعامل مشروعیت و مقبولیت با تکیه بر آموزه های سیاسی نهج البلاغه

۹۶۳پ

فارسی

تعامل مشروعیت و مقبولیت با تکیه بر آموزه های سیاسی نهج البلاغه

79

/ لیلا تویسرکان منش

؛ استاد راهنما: حامد پور رستمی

: دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)

، ۱۳۹۲

۵۰ص

کلید واژگان:مقبولیت،مشروعیت،حکومت،نهج البلاغه ،امام علی (ع)

چاپی

کتابنامه: ص. ۴۶ - ۵۰؛ همچنین به صورت زیرنویس

کارشناسی ارشد مجازی

۱۳۹۲

مشروعیت و مقبولیت دو واژه ای است ،که از دیر باز سایه آن ها بر گفتمانهای سیاسی ،اجتماعی گسترده شده است عمری به درازای تاریخ سیاست و حکومت دارند.رابطه تنگاتنگ این دو مفهوم و کارکرد های بی بدیل انها باعث شده است کخ هر دو انها برای دوام و استمرار یک حکومت لازم باشند اما این نکته در فرهنگ نهج البلاغه روشن است که حاکم اسلامی ،منصوب ،خداست و منشا مشروعیت حکومت نیز ،بسته به اراده شارع است.نقش مردم نیز در این میان،عینیت بخشیدن حکومت است .به دیگر بیان هرچند مقبولیت عمومی در اصل مشروعیت امام معصوم (ع)بی تاثیر است اما شرط تحقق خارجی ان میباشد.در این پژوهش سعی شده است که اندیشه سیاسی نهج البلاغه در موضوعات بنیادینی همچون جایگاه و نقش مردم و رضایت انها در حکومت اسلامی ،رابطه مشروعیت با مقبولیت و نوع تعامل میان انها،ملاک مشروعیت در اسلام و شاخصه های بنیادین رهبر و حاکم اسلامی بررسی و تبیین شود.

تویسرکان منش

لیلا

پور رستمی

، حامد

، استاد راهنما

ایران

کتابخانه دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)

20151007

p ۹۶۳ پایان ‌نامه

p

TF

92029

1

a

Y