کلیدواژه: مدیریت، نظارت درونی، خودکنترلی، امام علی(ع)، نهج البلاغه
چاپی
کتابنامه: ص. ۴۰ - ۴۲؛ همچنین به صورت زیرنویس
کارشناسی ارشد مجازی
علوم حدیث (گرایش نهج البلاغه)
۱۶/۱۲/۱۳۹۰
۵/۱۸
نظارت یکی ارکان اصلی وظایف مدیر، در جهت مدیریت کارآمد و اثربخش است که در صورت فقدان آن، اهداف سازمان محقق نخواهد شد. نظارت در سازمان ها به شیوه های مختلفی صورت می گیرد، اما از آنجا که این شیوه دارای موانع و کاستی های متعددی از جمله ایجاد مقاومت، عدم انگیزه و خلاقیت در برخی افراد، هزینه بالا و... می باشد. ضرورت نظارت درونی (نظارت خود بر خود) در سازمان و بخصوص در شخص مدیر روشن می گردد. در مکاتب غیر اسلامی با روش های مختلفی مانند وطن دوستی، تشویق و تنبیه و... سعی شده خود کنترلی بر اساس وجدان فردی به وجود آید که البته کاملا اثربخش نبوده است. لذا تحقیق حاضر در تلاش است به اهمیت خود کنترلی به ویژه در مدیران و راه کارهای تحقق نظارت درونی بر اساس آموزه های نهج البلاغه بپردازد. در همین راستا، انگیزش و نقش عواملی مانند ایمان به خدا و نظارت او، تقوی، یاد مرگ، شناخت هدف، رضایتمندی، خود تشویقی و خود تنبیهی در شکل گیری آن، بررسی می شود و نیز تاثیر مهار قدرت و شیوه های آن، خودشناسی، انتقاد پذیری، عدالت خواهی، مراحل ایجاد خود کنترلی بر اساس نظریات مدیریتی و با دریافت هایی از کلام مولا علی(ع) در نظارت درونی را معرفی می نماید. از آنجا که ناظر درونی و علاقه ی باطنی به کار، از عوامل بزرگ موفقیت مدیر است، ایجاد نظارت درونی در خود و افراد سازمان، به همراه نظارت بیرونی ضامن موفقیت مدیر در نیل به اهداف سازمان خواهد بود.