تحقیق حاظر قلمرو عقل و وحی از دیدگاه معتزله ونقد آن از منظر قرآن و حدیث را بررسی می کند. در سه محور، مسئله عقل از دیدگاه معتزله، روش و دیدگاه معتزله در جمع بین عقل و نصوص دینی، نقد دیدگاه معتزله بر اساس آیات و روایات انجام شده است. در این پژوهش در تحقیق از روش استقراء و در مقام مقایسه با آیات و روایات از روش نقل استفاده شده است. معتزله در چیستی، عقل را قوه، در نقش، عقل را منبع و ابزار شناخت و در قلمرو، قائل به حداکثری حجیت عقل شده اند. در جمع بین عقل و نصوص دینی، نصوص مورد قبول عقل را حجت می دانند. در غیر این موارد با تاویل قرآن و رد حجیت خبر واحد، خبر متواتر را نیز با ملاحظاتی، تاویل می بردند. در مرحله نقد نیز تلاش شده است با بهره از روش قرآن و اهل بیت (ع) در برخورد با چالش های معرفتی، دیدگاه و روش معتزله نقد شود. تاکید می شود، نمی خواهیم با دلیل نقلبی، اعتبار عقل را نقد کنیم، بلکه منظور از نقد، نقد عقل گرایی معتزله است.