بررسي ميزان كارآمدي ابزارهاي ديپلماسي عمومي انگلستان در برابر جمهوري اسلامي ايران
/ مهدي ميرزايي
با توجه به سابقه طولاني مدت حضور انگلستان در خاورميانه و ايران، اين كشور ديپلماسي عمومي بسيار فعالي در ايران داشته كه اين امر نتايج مثبت و چشمگيري براي انگلستان در حوزه هاي اقتصادي، سياسي، فرهنگي و اجتماعي داشته است. سوالي كه در اين پژوهش مطرح مي شود اين است كه چرا گرايش انگلستان به استفاده از ديپلماسي عمومي در سياست خارجي خود نسبت به ايران افزايش يافته است. فرضيه اي كه در اينجا مطرح مي شود اين است كه عموما زماني كه ديپلماسي در شكل سنتي آن كه ارتباط با مراجع رسمي كشور هدف است، با مشكل مواجه مي شود، كشور مبدا تلاش مي كند تا راه هاي ديگري را براي نيل به اهداف منافع ملي خود بيايد لذا مي تواند با استفاده از ديپلماسي عمومي در راستاي تاثيرگذاري بر بخش هاي مختلف جامعه كشور هدف، در آن كشور، فضاسازي، جريان سازي و تاثيرگذاري كند. در اين راستا ابزار ديپلماسي عمومي و ارتباط با مردم كشور هدف، كاربرد تاثيرگذاري دارد. در اين پژوهش ابتدا به بررسي ابزارهاي ديپلماسي عمومي انگلستان مي پردازيم و سپس ميزان كارآمدي اين ابزارها را در رابطه با ايران مورد بررسي قرار مي دهيم