انقلاب اسلامي ايران، تجلي قدرت نرم به معناي توانايي معنوي و تاثيرگذاري در رفتار ديگران بدون تهديد يا پرداخت هزينه محسوس است. پيام جذاب انقلاب اسلامي در سطح تحليل منطقه اي و بين المللي توانست رهگشاي ملت هاي مسلمان و ملل جهان سومي و مستضعف شود، راه و رسم و الگوي جديدي را پيش روي آنان قرار دهد و ضمن احياي هويت جهان اسلام، ارتقاي بيداري اسلامي بر اساس تکيه بر خودباوري فرهنگي و پرچم داري انقلاب فرهنگي جهاني را به ارمغان آورد. روش، آميخته است؛ در مطالعه اکتشافي از روش اسنادي و در جمع آوري نظرهاي افراد خبره از روش توصيفي و استنباطي و از تکنيک پرسش نامه، در مرحله تجزيه و تحليل يافته ها از روش توصيفي و آزمايشي و از تکنيک مقطعي و Lizrer و Spss و تدوين و تحليل سناريوهاي فرهنگي جهان و انتخاب سناريوي منتخب از رويکرد عدم قطعيت بحراني (Schwartz) استفاده شده است. سناريوهاي فرهنگي حاکم بر جهان در قرن بيست و يکم به شناسايي پنج سناريوي اصلي منجر شد و در کنکاش حاضر سناريوي جمهوري اسلامي ايران در افق چشم انداز بيست ساله از ميان آنان انتخاب گرديد.