آثار حقوقي الحاق ايران به سازمان تجارت جهاني بر مقررات ناظر به يارانه هاي کشاورزي
/ عبدالحسين شيروي
، مهدي نظرنژاد
کشاورزي بخش عمده اي از صادرات را در روابط تجاري بين المللي به خود اختصاص مي دهد. اکثر کشورها جهت حمايت از بخش کشاورزي و توسعه صادرات کشاورزي، اعطاي يارانه هاي داخلي و صادراتي را در سياست هاي اقتصادي خود قرار داده اند. اعطاي يارانه معمولا توسط دولت ها و اشخاص عمومي صورت مي گيرد که موجب ورود خسارت به بخش کشاورزي ساير کشورها مي گردد و روند تجارت آزاد را مختل مي نمايد. سازمان تجارت جهاني که بر آزادي تجاري و رقابت منصفانه استوار است، در موافقتنامه کشاورزي طي مقرراتي حمايتها و يارانه هاي کشاورزي را تحت کنترل قرار داده است. در اين مقاله ابتدا الزامات سازمان تجارت جهاني در خصوص يارانه هاي کشاورزي بحث مي شود. سپس تاثير الحاق جمهوري اسلامي ايران به سازمان تجارت جهاني بر قوانين و مقررات داخلي ناظر بر اعطاي يارانه هاي کشاورزي بررسي مي گردد.